والیه

والیه، حُسن جهان‌خانم، فرزند فتحعلی‌شاه قاجار (قرن سیزدهم هجری) شاعر ملقب به «والیه» و مادرش فاطمه، مشهور به سنبل خانم است. والیه به عقد خسروخان، والی کردستان درآمد. پس از مرگ همسرش در ۱۲۵۰ق، کفالت حکومت فرزندانش را در کردستان به عهده داشت. او در شعر از لطافت طبع بهره‌مند بود و از پیروان اهل طریقت و تصوف بود. وی تا اواسط حکومت ناصرالدین‌شاه (۱۲۶۳- ۱۳۱۳ق) در قید حیات بود. از او دیوان شعری باقی است که به نوشتۀ الذریعه شامل ۸۰ غزل است، از دیگر آثارش می‌توان منظومۀ بساط نشاط را نام برد.

اثرآفرینان (۶/ ۱۰۱).