یک شاخه گل ۴۵۲
(دکلمه) | |||||
سحر گاهان صبا آمد به گلشن همی گفت از زبان حال بلبل |
زبوی گل معطر كرد دامن گل من عید شد چشم تو روشن |
||||
شاعر ناشناس | |||||
دکلمه: آذر پژوهش | |||||
ابر می بارد و من می شوم از یار جدا ابر باران و من و یار ستاده به وداع سبزه نو خیز و هوا خرم و بستان سر سبز حسن تو دیر نماند چو زخسرو رفتی |
چون كنم دل به چنین روز زدلدار جدا؟ من جدا گریه كنان ، ابر جدا ، یار جدا زاغ با روی سیه مانده زگلزار جدا گل بسی دیر نماند چو شد از خار جدا |
||||
امیرخسرو دهلوی (غزل) | |||||
دکلمه: آذر پژوهش | |||||
خوشا عاشقی خاصه عهد جوانی خوشا با رفیقان یكدل نشستن در شادمانی بود عشق خوبان |
خوشا با پریچهرگان زندگانی به هم نوش كردن می ارغوانی بباید گشودن در شادمانی |
||||
فرخی سیستانی(غزل) | |||||
آواز: شهیدی | |||||
با حسن باغ و فر بهار و جمال گل پُر نقش آذری شد و پُر صورت پری گل بوی و باده نوش به دیدار گل كه هست |
نیكوست حال ما كه نكو باد حال گل باغ از بهار خرم و چشم از جمال گل امروز روز باده و امسال سال گل |
||||
ادیب صابر (غزل) | |||||
تصنیف: شهیدی | |||||
تویی كه مهر تو در مهر گل بهار من است بهار و سرو و گل و سوسن ای بهار بتان قرار من همه در زلف تابدار تو باد |
كه چهرۀ تو گلستان و لاله زار من است چو در كنار منی جمله در كنار من است كه تاب و حلقۀ او منزل قرار من است |
||||
ادیب صابر (غزل) | |||||
دکلمه | |||||
سحر گاهان صبا آمد به گلشن همی گفت از زبان حال بلبل |
زبوی گل معطر كرد دامن گل من عید شد چشم تو روشن |
||||
شاعر ناشناس | |||||
دکلمه | |||||
باد نوروزی به بستان مژده ها آورده است گل چها در باغ خواهد كرد كز فیض بهار |
بلبلان را مایه برگ و نوا آورده است هر كجا خاری است یك گلشن صفا آورده است |
||||
فرخی سیستانی (قصیده) | |||||
شهیدی(تصنیف) |
|||||
سلسلۀ موی دوست حلقۀ دام بلاست |
هر كه در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست |
||||
سعدی (غزل) |
|||||
با ما بی وفا تو كه نبودی دور از دل ما تو كه نبودی من از دست غمت |
پر جور و جفا تو كه نبودی من از دست غمت حبیبم حبیبم كه مشكل ببرم جان |
||||
شیدا |
|||||
پوران (ترانه) |
|||||
بیا عشوه و نازم بین منم شمع و تو پروانه نیازارم تو را هر گز |
بیا راز و نیازم بین بیا سوز و گدازم بین دل عاشق نوازم بین |
||||
دل عاشق نوازم بین |
|||||
بیا شور و شرارم بین بیا مستی جاویدان بسوزان دل و چون شمع بیا عشوه و نازم بین منم شمع و تو پروانه نیازارم تو را هر گز |
بیا تازه بهارم بین ز آغوش و كنارم بین ایندل پروانه وارم بین بیا راز و نیازم بین بیا سوز و گدازم بین دل عاشق نوازم بین |
||||
شیدا |
|||||