برگ سبز ۸۱

      
 روشنک (دکلمه)          
 

چشم بگشا که جلوه دلدار

این تماشا چو بنگری گویی

به تجلی است از در و دیوار

لَیسَ فی الدار و غیر هُوَ دَیّار

 
       

منسوب به عطار (قصیده)

           
 

درشرابم چیز دیگر ریختی،درریختی

بار دیگر نوبهارا سوختی، درسوختی

چون بدیدی در سرم سودای تو،سودای تو

ای قدح رخسار من افروختی افروختی

باده تنها نیست این آمیختی، آمیختی

باردیگر فتنه ای انگیختی، انگیختی

آمدی در گردنم آویختی، آویختی

وی غم آخر از دلم بگریختی بگریختی

 
       

مولانا (غزل)

 
           
 

سوزدل عاشقان شررها دارد

نشنیدستی که آه دل دلسوختگان

درد دل بیدلان اثرها دارد

بر حضرت رحمتش گذرها دارد

 
       

مولانا (رباعی)

 

قوامی (آواز)

         
 

چنان سرمست و حیرانم من امشب

دلا زین سان که می یابی خرابم

 گهی شمع و گهی پروانه ام من

ز من چشم ادب امشب مدارید

که خود را هم نمی دانم من امشب 

یقین می دان نه زین سانم من امشب

گهی جان، گاه جانانم من امشب

که بس مجنون و حیرانم من امشب

 
       

مشرقی تبریزی (غزل)

 

روشنک (دکلمه)

         
 

زیبد که به درگاهت نومید نگردد باز

آنکس که به امیدی برخاک درت افتد

 
       

عراقی (غزل)

 
           
 

این هم برگ سبزی بود طحفه درویش، علی نگهدارشما.

   
           
           
           
           

 

Back to programme page