یک شاخه گل ۳۵۸

به جلوه بود به بازارخودفروشی گُل

چو دید روی توازشرم درچمن بگریخت

صفی صفاهانی

سیمرغم و دام هوسم می طلبم

فریاد چه فریادرسم خاموشی است 

آزادم و کُنج قفسی می طلبم

خاموشم و فریادرسی می طلبم * 

صفی صفاهانی

اشعاری که شنیدید از صفی صفاهانی است . وی ازشاعران عهد صفوی بود و پس از کسب کمالات و فضائل معنوی به سیر و سیاحت پرداخت و به هندوستان رهسپارشد . بعد از سالها سکونت درآن دیار سرانجام دراوایل قرن یازدهم هجری درشهرکابل وفات یافت . این ابیات نیز که به سمع صاحبدلان می رسد ازآثاراوست  

با غیرهمزبان دگر ای نازنین مباش

بی مِهر و بی محبت و بی التفات شو 

گِرد سَرعتاب تو گردم چنین مباش

پُر درپی رضای دل آن و این مباش

دوراز رُخ ماهی

باسوزمحبت چه کند دل چه کند دل

می سوزم ومی نالم با حال تباهی

ای راحت جان چارۀ من کن

زغم جان آمد برلب 

نَه یارو نَه همراهی 

 با آتش حسرت چه کند دل چه کند دل

 نابرده نصیبی ناکرده گناهی 

 به پیامی به نگاهی 

 بردل زارم ای شب تو گواهی

جز قطرۀ اشکی جزشعلۀ آهی