یک شاخه گل ۳۳۶

      
  یک شاخه گل دماغ پرور

از خرمن صد گیاه بهتر 

  
       
دکلمه: آذر پژوهش    
  غنچه دهان من بیا تنگدلی من ببین              بی تو هنوز زنده ام سنگدلی من ببین  
      (عماد کرمانی)
       
 

امید بلبل بی دل زگل وفا داری است             

جفای دوست به غایت رسید و می ترسم            

ولی وفا نکند شاهدی که بازاری است

که انتهای جفا ابتدای بیزاری است

  
      عماد کرمانی (غزل)
       
     
  اشعاری که شنیدید از عماد فقیه کرمانی بود وی از شاعران مشهور قرن هشتم هجری و معاصر خواجهٔ شیراز بوده است عماد در تصوّف و عرفان مقامی بلند داشت و خانقاه او در شهر کرمان مرجع خاص و عام و عارفان و سالکان طریق بود از این سخنسرای نامی دیوانی مشتمل بر قصائد و غزلیات و مثنویات و رباعیات باقی مانده ولی تا کنون به طبع نرسیده است اغلب تذکره نویسان مقام ادبی و مرتبهٔ معنوی او را ستوده و وی را از بزرگان و فضلای زمان خود خود شمرده اند تولد عماد در اواخر قرن هفتم و وفاتش به سال ۷۷۳ هجری در شهر کرمان روی داده است عماد فقیه ارادت خاصی نسبت به شیخ اجل سعدی داشته و در آثار خود چندین بار به این ارادت اشاره کرده است از جمله در غزلی چنین می گوید  
       
       
 

آن سایهٔ همای به من باز کی رسد

مشهور شد به نظم روان در جهان عماد

 

بیچارهٔ ضعیف به اعزاز کی رسد

لیکن به گَرد سعدی شیراز کی رسد

  
      عماد کرمانی (غزل)
       
     
  اینک پاره ای از ابیات برجستهٔ او را به سمع صاحبدلان می رسانیم:  
       
  گر با تو شبی دست در آغوش توان کرد غمهای تو سهل است فراموش توان کرد  
      عماد کرمانی (غزل)
       
       
  از این دیار گذشتی و سال ها بگذشت هنوز بوی تو می آید از منازل ما  
      عماد کرمانی (غزل)
       
       
  سرمایهٔ سعادت دنیا و آخرت در یک نظر به گوشهٔ چشم تو بسته است  
      عماد کرمانی (غزل)
       
 

 

 

  
 

ای دل گشایشی زدر کبریا بخواه

بگشا کف نیاز گر از اهل حاجتی

دل در سبب مبند و مسبب رها مکن

اخلاص پیش گیر و خلاص از ریا بخواه

بیگانه گر نمی دهد از آشنا بخواه

بر گیر دل زخلق و مراد از خدا بخواه

  
      عماد کرمانی (غزل)
       
ترانه: کورس سرهنگ زاده     
  نه بر لبم قصهٔ آشنایی نه در شبم جلوهٔ روشنایی نه مرا زین قفس رهایی  
       
  نه بر لبم قصهٔ آشنایی نه در شبم جلوهٔ روشنایی نه مرا زین قفس رهایی  
       
  نه دست کس بر سر من نه باده در ساغر من  
       
  وای تنها چه کنم با غمها چه کنم شب جدایی  
       
  نه دست کس بر سر من نه باده در ساغر من  
       
  وای تنها چه کنم با غمها چه کنم شب جدایی  
       
  حدیث عشق بی پروا را حکایت غم شبها را شکایت دل رسوا را با که گویم
           
  نه شور انتظاری در دل نه شوق روی یاری در دل شکسته همچو خاری در دل آرزویم
       
  بگو که آن آتش خوی من چرا چرا رفت از کوی من
 
       
  که از شرر سوزان تر شدم جدا از او خاکستر شدم    
       
  حدیث عشق بی پروا را   شکایت دل رسوا را  حکایت غم شبها را  با که گویم  
       
  نه دست کس بر سر من نه باده در ساغر من
       
  وای تنها چه کنم با غمها چه کنم شب جدایی
       
  نه بر لبم قصهٔ آشنایی  نه در شبم جلوهٔ روشنایی نه مرا زین قفس رهایی
       
      سیمین بهبهانی (ترانه)
       
       
       


Back to programme page