یک شاخه گل ۲۸۶

ساقی می لاله رنگ بر گیر

آن می که کلید گنج شادی است

ساقی می ارغوانیم ده

در می به امید آن زنم چنگ 

جامی به نوای چنگ بر گیر

جان داروی گنج کیقبادی است 

یاری ده زندگانیم ده  

تا باز گشاید این دل تنگ

بیا ساقی آن می که ناز آورد 

بیا ساقی آن جام آیینه فام 

بیا ساقی آن می که محنت بر است

مغنی بیار آن دم جان فزای  

مغنی بیاد آر بر یاد من  

بکن شادم از شادی آن سرود 

بکن شادم از شادی آن سرود

جوانی دهد عمر باز آورد  

به من ده که بر دست به جام جام

به چون من کسی ده که محنت خور است

کلیدی که شد گنج گوهر گشای

سرودی به آهنگ فریاد من

وگر بگذرم زآب این هفت رود

وگر بگذرم زآب این هفت رود 

چشمی بدین سو کن بمن رو کن که آشفته دلم

در این جهان یکسر رها دیگر من از آب و گلم

تو کجا من و دل به کجا

تو بیا که کنی زوفا گاهی به افسون شدگان 

زتو آن عهد و پیمان باور کرده دلم

همه شب همچو شمعی سوزد زآتش جان 

افسانه ام کردی بد یوانه گری  

دیوانه ام کردی زآشفته سری

بشنو زصاحب نظران رسم و ره بی خبری 

مهری زصاحب نظری

چه کنم جامهٔ غم در بر کرده دلم 

سحر از خاک کویت بر سر کرده دلم