یک شاخه گل ۲۸۴

والهٔ آن ماه رخسارت کنم

بستهٔ آن زلفِ طَرّارت کنم 

در بلای او گرفتارت کن 

ابیاتی که انشاد شد مکرر در برنامهٔ گلها و برگ سبز شنیده اید و می دانید از کیست سراینده یکی از اقطاب طریقت و از پیرانِ صافی ضمیر قرنِ گذشته یعنی قرنِ سیزدهم است زادگاهش اصفهان و تربتِ پاکش در تهران زیارتگهِ صاحبدلان است نامش حسن تخلصش صفی است و به صفی علیشاه مشهور. 

تا بتوانی دلی به دست آر صفی

سر رشته همین است نگهدار صفی

گفتم آلوده صفی را زچه شد دامنِ دلق

گفت پاکی همه چون در خورِ دامانِ من است

دلبری کمان ابرو مهوشی مسلسل مو

نازنین گل اندامی یاسمین بنا گوشی

ریخته فرو گیسو پای تا به سر پوشی

تو پیروزی ای عشق

اگر بی نشانی وگر لا مکانی

تو چشم بینایی نگاه گویایی

اساس وجودی بنای جهانی

زمان عیش وغم زبان دلهایی

جهان از تو بر پا توازخودبپایی

تو ذوق و شعر و هنر پردازی

گهی همه کشفی گهی همه رازی

چنان به تو شده ام آشنا ای عشق

اگر بی نشانی وگر لا مکانی

تو هستی که هست این بناهای هستی

تو دنیای شور و سوز و سازی

گهی همه شوقی گهی همه نازی

که هستم از همه قیدی رها ای عشق

اساسِ وجودی بنای جهانی

تو دادی بدستِ فلک جامِ مستی

تو ساقی ازلی وجود لم یزلی        تو ساقی ازلی وجود لم یزلی        تو ساقی ازلی وجود لم یزلی

معینی کرمانشاهی

آذر پژوهش (دکلمه)

تا بتوانی دلی به دست آر صفی

سر رشته همین است نگهدار صفی