یک شاخه گل ۲۷۸
یک شاخه گل برنامهٔ شمارهٔ ۲۷۸ | |||||
دکلمه: اذر پژوهش | |||||
ان بخت ندارم که تو یارم باشی شب در برو روز در کنارم باشی ان بخت ندارم که تو یارم باشی شب در برو روز در کنارم باشی |
اسایشِ جانِ بیقرارم باشی سرمایهٔ دورِ روزگارم باشی اسایشِ جانِ بیقرارم باشی سرمایهٔ دورِ روزگارم باشی |
||||
امیدی تهرانی (دو بیتی) | |||||
سرایندهٔ ابیاتی که شنیدید امیدی تهرانی است که در زمان سلطنت شاه اسماعیل می زیسته ومورد توجه خاص سرسلسلهٔ دودمان صفوی بوده است امیدی در شاعری شهرتی به سزا داشته ودر ردیف شاعران فاضل به شمار می رفته است ادوارد براون خاور شناس ایران دوست انگلیسی در بارهٔ امیدی تهرانی می نویسد نسخهٔ اشعارش کمیاب است ولی یک جلد از دیوانِ او مشتمل بر هفده ورق در موزهٔ بریتانیا موجود است از امیدی تهرانی ساقی نامهٔ شیوایی باقی است که بیتی چند از ان به سمع می رسد | |||||
بیا ساقی ان تلخِ شیرین گوار بیا ساقی ان جامِ گیتی نما بیا ساقی ان افتِ عقل و هوش به من ده که بی هوشی ام ارزوست بیا ساقی ان افتِ عقل و هوش به من ده که بی هوشی ام ارزوست |
که شیرین کند تلخی روزگار که از جم رسیده ست دورش به ما بیا ساقی ان لعبتِ لعل پوش به مستان هم اغوشی ام ارزوست بیا ساقی ان لعبتِ لعل پوش به مستان هم اغوشی ام ارزوست |
||||
امیدی تهرانی (ساقی نامه) | |||||
ترانه: الهه | |||||
پس از این زاری مکن به مزارِ سینه ام با تو رفتم پنهان کردم |
هوسِ یاری مکن با غمِ دیرینه ام بی تو باز امدم در خاکسترِ غم |
تو ای نا کام بخواب ارام از سر کوی او ان همه ارزو |
دل دیوانه دل دیوانه دل دیوانه دل دیوانه |
||
چه بگویم ای دل با من چه ها کردی | تو مرا با عشقِ او اشنا کردی | ||||
س از این زاری مکن به مزارِ سینه ام با تو رفتم پنهان کردم |
هوسِ یاری مکن با غمِ دیرینه ام بی تو باز امدم در خاکسترِ غم |
تو ای نا کام بخواب ارام از سر کوی او ان همه ارزو |
دل دیوانه دل دیوانه دل دیوانه دل دیوانه |
||
چه بگویم ای دل با من چه ها کردی | تو مرا با عشقِ او اشنا کردی | ||||
پس از این زاری مکن به مزارِ سینه ام |
هوسِ یاری مکن با غمِ دیرینه ام |
تو ای نا کام بخواب ارام |
دل دیوانه دل دیوانه |
||
پرویز وکیلی (ترانه) | |||||
دکلمه: آذر پژوهش | |||||
خوش ان که چاکِ گریبان به ناز باز کنی تو پاک دامن و من رندِ پیرُهَن چاکم |
نظر به ان تنِ سیمین کنی و ناز کنی عجب نباشد اگر از من احتراز کنی |
||||
امیدی تهرانی (دو بیتی) | |||||
شاخه گلی که نثار شد شمارهٔ ۲۷۸ بود که به اهتمام اقای جواد معروفی با شرکت خانم الهه در استودیوی گلها تنظیم یافته اهنگ در مایهٔ بیات اصفهان از ویگن ترانه از پرویز وکیلی گوینده اذر پژوهش | |||||