یک شاخه گل ۲۶۴

      
 آذرپژوهش (دکلمه)          
  ای چنگی عشق قصۀ ناز بگو

زان پیش که سرگران کند خواب عدم

زان چشمِ سیه با من و دل راز بگو 

از دوست سخن بگو ، بگو باز بگو  

 
        منسوب به مولانا ­(غزل)  
           
  در خرابات مغان نور خدا می بینم

کیست دردی کش این میکده یارب

سوز دل اشک روان نالۀ شب آه سحر

هردَم از روی تو نقشی زندم راه خیال

این عجب بین که چه نوری ز کجا می بینم

که درش قبلۀ حاجت و محراب دعا می بینم؟ 

این همه از نظر لطف خدا می بینم 

با که گویم که در این پرده چه ها می بینم؟ 

 
         حافظ(غزل)  
           
قوامی (آواز)          
  امشب ز شوق وصالت چون شعله درپیچ وتابم

با خویشتن در ستیزم وز خویشتن در گریزم

نور دل اصفیایم یک سینه شور و صفایم

آنم ز دریا دلانم چون بحر دل بی کرانم

من عاشقی مِی پرستم از جام عشق تو مستم 

همچون نگاه تو گرمم چون چشم مستت خرابم

زنجیر دیوانه خیزم موجم که اندر شتابم 

من شمع بزم وفایم سَر تا به پا التهابم 

پیداست راز نهانم روشن دلم چون حبابم 

تا دل به عشق تو بستم فارغ ز جام شرابم

 
        بهادر یگانه (غزل)  
 آذرپژوهش (دکلمه)          
  بگذار تا ز شارع میخانه بگذریم

تا کِی به کام دل به لب لعل او رسیم

روز نخست چون دَم رندی زدیم و عشق

کز بهر جرعه ای همه محتاج آن دریم 

در خون دل نشسته چو یاقوت احمریم 

شرط آن بُود که جز ره این شیوه نسپریم

 
         حافظ(غزل)  
           
           
           
           
           
           
           
           
           

Back to programme page