یک شاخه گل ۲۲۲
یک شاخه گل برنامهٔ شمارهٔ ۲۲۲ | |||||
دکلمه: آذر پژوهش |
|||||
پروانه صفت چشم به او دوخته بودم پروانه صفت چشم به او دوخته بودم در میكده از من نخریدند به جامی در میكده از من نخریدند به جامی |
وقتی كه خبر دار شدم سوخته بودم وقتی كه خبر دار شدم سوخته بودم این دانش و دین بود كه اندوخته بودم این دانش و دین بود كه اندوخته بودم |
||||
عاشقِ اصفهانی (دو بیتی) | |||||
اشعاری كه شنیدید اثر طبع شاعری است آزاده كه در زمان كریم خان زند می زیسته شغلش خیاطی بود نامش محمد و تخلّصش عاشق و چون در اصفهان دیده به دنیا گشوده بود به عاشقِ اصفهانی مشهور گردید عاشق اصفهانی با وجود این كه تربیت یافتهٔ اواخر دوران صفوی است اشعارش دور از مضامین غریب و نا مأنوس و پاره ای نازك خیالی های پیچیدهٔ آن دوران است سروده هایش كه بیان دلِ حساس و همیشه آكنده از عشق اوست ساده روان و لبریز از شورو حال است بدین جهت است كه مقام وی را در شاعری بالا تر از سایر سرایندگانِ دورهٔ زندیه می شمارند. |
|||||
عاشق كه چراغِ آشنایی افروخت عاشق كه چراغِ آشنایی افروخت می رفت و فسانهٔ محبت می خواند عاشق كه چراغِ آشنایی افروخت می رفت و فسانهٔ محبت می خواند |
در روی تو دید و دیده از عالم دوخت در روی تو دید و دیده از عالم دوخت می مُرد و به دیگران وفا می آموخت در روی تو دید و دیده از عالم دوخت می مُرد و به دیگران وفا می آموخت |
||||
عاشقِ اصفهانی (دو بیتی) | |||||
ترانه: پوران | |||||
همین امشب |
همین امشب | ||||
به یادِ رخِ محبوبم | درِ میخانه می كوبم | ||||
منِ دیوانه امشب | |||||
ببوسم به یادِ لبِ نوشِ او به گِردِ شرارِ منِ آتشین |
لبِ پیمانه امشب شوم پروانه امشب |
||||
به دوشت نهاده سر مستِ بوی تو بودم | |||||
چه شب ها كه من | زشب تا سحر | ||||
به صد شوق و آرزو رو به رویِ تو بودم | |||||
كنون گر مهربان ای گُل برای من كه می سوزم به عشقِ تو خو كرده این جانِ من چنان رهگذر |
وگر نا مهربانی هنوز آرامِ جانی خوشا مستی و جانفشانی چرا بی خبر |
||||
تو از آه و نالهٔ سینهٔ عاشقانی | |||||
كنون گر مهربان ای گل برای من كه می سوزم به عشقِ تو خو كرده این جانِ من چنان رهگذر |
وگر نا مهربانی هنوز آرامِ جانی خوشا مستی و جانفشانی چرا بی خبر |
||||
تو از آه و نالهٔ سینهٔ عاشقانی | |||||
معینی كرمانشاهی (ترانه) | |||||