گلهای صحرایی ۲۸ دیگر

عزیزم برق چشمونت منو كُشت

به چشمون شرر بار تو سوگند

سیه زلف پریشونت منو كشت

غم بیحد و هجرونت منو كشت

نگاهی كن دلُم را كَن ز سینه

به تندی گو كه مُزد بیوفایی

به زیر پا فكن با خشم و كینه

به شهر ما اگر خواهی هَمینه

غمِ دردِِ مو از عطار میپرس

خلایق جملگی احوالْ پرسند

درازیِ شو از بیمار میپرس

تِه كه جان و دلی یك بار میپرس

نگارینا قدِ تا شونه داری لیلا خانُم 

همون خونه كه رو بر قبله باشه لیلا خانُم

لیلا لیلا لیلا لیلا بلایْ تو رو گردُم

نازُك نازُك راه میری جون قد و بالای تو رو گردُم جان

دلُم میخواد كه دلسوزُم تو باشی لیلا خانُم

دلُم میخواد كه در شبهای مهتاب لیلا خانُم

لیلا لیلا لیلا لیلا بلایْ تو رو گردم

نازُك نازُك راه میری جون قد و بالای تو رو گردُم های

شتر از بارو میناله مو از دل لیلا خانُم

شتر نالِه كه مو بارُم گرونه لیلا خانُم

لیلا لیلا لیلا لیلا وَفای تو رو گردم

نازُك نازُك راه میری جون قد و بالای تو رو گردُم ها

كنارِ خونۀ ما خونه داری لیلا خانُم

خودَت مست و مرا دیوانه داری لیلا خانُم جان

ناز غمزههای تو رو گردُم

لیلا لیلا لیلا

چراغ و شمع و پی سوزم تو باشی لیلا خانُم

همون ماه دل افروزم تو باشی لیلا خانُم جان

چشمای سیای تو رو گردم

لیلا لیلا لیلا

بنالیم هَر دومون منزل به منزل لیلا خانُم

مو هم نالُم كه دور افتادُم از وِل لیلا خانُم جان

خال پُشت پایِ تو رو گردم

لیلا لیلا لیلا