گلهای رنگارنگ ب۵۳۰


دکلمه : فیروزه امیرمعز
	ای رفته دل و دین به تمنای تو ما را مستغرق عشق تو چنانیم كه نبود		بیگانه ز خود ساخته سودای تو ما را با یاد رخ خوب تو پروای تو ما را
				(میرزا شرف قزوینی)

ترانه : الهه
	گفتم دل هشیار من كو
		گفتی خرابش كرده ام

	گفتی به خوابش كرده ام
		گفتی به خوابش كرده ام

	گفتم سر و سامان چه شد
		آن درد بی درمان چه شد

	آن عشق پر طوفان چه شد
		گفتی جوابش كرده ام

	دیگر ای جان مرا چه مانده
		دیگر از من به جا چه مانده

	همچو نی بینوا شده ام
		در رهت من فنا شده ام

	دیگر ز من جز اشک و آهی
		برجا نماند ای دل شكن

	بشكن دل دیوانه ام را
		دیگر چه می خواهی ز من

	شاید دل بشكسته رسوا گردد
		فسانه اش ورد زبان ها گردد

	شاید حدیث عشق ما هم روزی
		چون قصۀ مجنون و لیلا گردد

	دیگر ای جان مرا چه مانده
		دیگر از من به جا چه مانده
				(نظام فاطمی)

فیروزه امیرمعز:
	دارند گل ها بی رخت در جیب غم رخسارها در گلستان رخسار را بنمودی و رفتار را		خندان درآ در بوستان تا بشكفد گلزارها ننشستی و گلزار را در دل شكستی خارها
				(حسابی نطنزی)

آواز: گلپایگانی
	ما را دل از كشاكش دنیا شكسته است تنها ننالم از غم ایام و جور یار از آن چه پیش دوست بود در خور نثار ما را دل از کشاکش دنیا شكسته است		این كشتی از تلاطم دریا شكسته است باشد مرا دلی و ز صد جا شكسته است تنها مرا دلی بود اما شكسته است این كشتی از تلاطم دریا شكسته است
				هادی رنجی (غزل)

دکلمه : فیروزه امیرمعز
	در عشق تو گر چنین حزین خواهم بود دلدار اگر تویی چنان خواهم شد		رسوای زمانه بعد از این خواهم بود دلداده اگر منم چنین خواهم بود
				(قاسمی گنابادی)

	از ول امروز چه آشفته و مستیم آن باده كه دادی تو و این عقل كه ما راست وقت است كه خوبان همه در رقص درآیند خاموش كه تا هستی او كرده تجلی هر چند پرستیدن بت مایۀ كفرست		آشفته بگوییم كه آشفته شدستیم معذور همی دار اگر جام شكستیم انگشت زنان گشته كه از پرده بجستیم هستیم بدان سان كه ندانیم كه هستیم ما كافر عشقیم گر این بت نپرستیم
				غزل (مولوی)
آواز : قوامی
	جامم تهی است ساقی امشب بیا صفا كن زان آب آتش آلود آتش به هستیم زن ای ماه سرو بالا ای سرو ماه سیما عمر مرا تو ای گل چندان وفا ندارد جان اطهری ندارد در راه دوست قدری		جامی بریز و جانم جام جهان نما كن وز قید و بند هستی یك لحظه ام رها كن هجرت بلای من شد آزادم از بلا كن در این دو روز فرصت ای بی وفا وفا كن این جان بی بها را در پای او فدا كن
				علی اطهری کرمانی (غزل)
علی اطهری کرمانی (غزل)
	ای باد بوستان مگرت نافه در میان گفتیم عشق را به صبوری دوا كنیم		وی مرغ آشنا مگرت نامه در پرست هر روز عشق بیشتر و صبر كمترست
				سعدی (غزل)

ترانه : الهه
	گفتم دل هشیار من كو
		گفتی خرابش كرده ام

	گفتم كه آن بیمار من كو
		گفتی به خوابش كرده ام

	گفتم سر و سامان چه شد
		آن درد بی درمان چه شد

	آن عشق پر طوفان چه شد
		گفتی جوابش كرده ام

	دیگر ای جان مرا چه مانده
		دیگر از من به جا چه مانده

	همچو نی بینوا شده ام
		در رهت من فنا شده ام

	دیگر زمن جز اشک و آهی
		بر جا نماند ای دل شكن

	بشكن دل دیوانه ام را
		دیگر چه می خواهی ز من

	شاید دل بشكسته رسوا گردد
		افسانه اش ورد زبان ها گردد

	شاید حدیث عشق ما هم روزی
		چون قصۀ مجنون و لیلا گردد

	دیگر ای جان مرا چه مانده
		دیگر از من به جا چه مانده

	گفتم دل هشیار من كو
		گفتی خرابش كرده ام

	گفتم كه آن بیمار من كو
		گفتی به خوابش كرده ام

	گفتم سر و سامان چه شد
		آن درد بی درمان چه شد

	آن عشق پر طوفان چه شد
		گفتی جوابش كرده ام

	دیگر ای جان مرا چه مانده
		دیگر از من به جا چه مانده
				(نظام فاطمی)

Back to programme page

گلهای رنگارنگ ب۵۳۰

لطفآ به گلها کمک کنید

We ask you, humbly, to help.

گلهای رنگارنگ ب۵۳۰

لطفآ به گلها کمک کنید

We ask you, humbly, to help.

Golha.co.uk | خبرهای گلها را دریافت کنید