گلهای رنگارنگ ۱۸۲ب

روشنک و مرد ناشناس (گوینده)

نَفَحاتُ وَصلكِ اوُقَدَت جَمَراتُ شُوقَك فِی الحَشا

دل من به عشق تو می نهد قدمِ وفا به ره طلب

فَلَئن سَعا فَبِه سَعا  وَ لئَن مَشا فَبِه مَشا

تو چه مظهری كه ز جلوه تو صدای صیحه  قُد سیان           

گذرد ز ذروه لامكان كه خوشا جمال ازل خوشا

 عبدالرحمان جامی (ملمّع)

چه خوشا جمال ازل ، جه خوشا

همه هست آرزویم كه ببینم از تو رویی

چه زیان تو را كه من هم برسم به آرزویی

بشكست اگر دل من به فدای چشم مستت          

سَر خُم مِی سلامت شكند اگر سبویی

 فصیح الزمان شیرازی

اکبر گلپایگانی(آواز)

مستِ مستم ساقیا دستم بگیر                  

تا  نیافتادم ز پا  دستم  بگیر

بر درِ میخانه با زنجیر عشق      

بسته ای پای مرا دستم بگیر

دردمندم  عاشقم   افسرده ام      

  ای به دردم آشنا دستم بگیر

اوفتادم سخت در گِرداب عشق  

این دَمِ  آخر  بیا  دستم  بگیر

من كه بر این سینۀ  چون آینه

می زنم سنگ تورا دستم بگیر              

مستِ مستم  ساقیا  دستم  بگیر

تا  نیافتادم ز  پا  دستم  بگیر

بیژن ترقی(غزل)

روشنک (گوینده)

همه خوش دل آن كه مطرب بزند به تار چنگی                  

من از آن خوشم كه چنگی بزنم به تار مویی

همه موسم تَفرّج به چمن روند و صحرا                              

تو قدم  به  چشم  من  نه بنشین  كنار جویی

فصیح الزمان شیرازی (غزل)

مرضیه (ترانه)

یار تو مرو تو مرو تو مرو تو مرو          

صَنَما چو ز دام تو دل نرهد         

چه غم از سر و جان برود   

یار تو مرو تو مرو تو مرو                                              

بت من تو و جلوۀ آن رخ ماه   

من و شكوۀ بخت سیاه

به خدا تو به چهره مَهی       

چه هَراسَم از این سیهی

یار، تو مرو تو مرو تو مرو  

نه به جز وصلت هوسی          

نه جز تو دل سپارم به كسی 

مه من ز كنارم یگانه دلدارم

تو مرو تو مرو تو مرو    

تو نویدی، نوید دولت، فروغ هستی                                               

شرنگ ساغر، نشاط مستی 

نورمهری، رشك ماهی، بوی گلی                                   

تو سروری، سرور ،دلها صفای بستان           

سرشک شبنم نوای مرغان                                                 

شور عشقی، بانگ نایی، سوز دلی

به خدا در كمند زلفت چنان اسیرم                                     

كه بی رخت از زمانه سیرم ،می میرم 

 ز كنارم یگانه دلدارم  

تو مرو تو مرو تو مرو         

من فدای چشم مستت  تو مرو

جان كجا برم ز دستت      

تومرو تو مرو  تو مرو

(معین افشار)

روشنک (گوینده)

اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد.