یک شاخه گل ۲۰۷
یک شاخه گل برنامهٔ شمارهٔ ۲۰۷ | |||||
دکلمه: روشنک | |||||
هر جا كه سفر كردم تو همسفرم بودی |
وز هر طرفی رفتم تو راه برم بودی | ||||
آواز: اکبر گلپایگانی | |||||
هر جا كه سفر كردم تو همسفرم بودی | وز هر طرفی رفتم تو راه برم بودی | ||||
دکلمه: روشنك | |||||
با هر كه سخن گفتم پاسخ زتو بشنفتم | درهر كه نظر كردم تو در نظرم بودی | ||||
آواز: اکبر گلپایگانی | |||||
هر جا كه سفر كردم تو همسفرم بودی با هر كه سخن گفتم پاسخ زتو بشنفتم |
وز هر طرفی رفتم تو راه برم بودی بر هر كه نظر كردم تو در نظرم بودی |
||||
هر شب كه قمر تابید هر صبح كه سر زد شمس در گردش روز و شب شمس و قمرم بودی |
|||||
آواز چو می خواندم سوز تو به سازم بود هر جا كه سفر كردم تو همسفرم بودی |
پرواز چو می كردم تو بال و پرم بودی وز هر طرفی رفتم تو راه برم بودی |
||||
صادق سرمد (غزل) | |||||
دکلمه: روشنك | |||||
چنان دیوانه و بیهوش و مستم تو پیمودی قدح عذرم صحیح است زبام خود بدام خود فتادم ندارد قوت بر خاستن پای تو بگشا كز ره بیدانشی من |
كه از مستی نمی دانم كه هستم اگر می خوردم و ساغر شكستم گر از قید خودی جستم برستم بده ای راهرو دستی بدستم به دست خویش پای خویش بستم |
||||
حبیب خراسانی (غزل) | |||||
پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد | |||||