یک شاخه گل ۱۹۲

      
یک شاخه گل برنامهٔ شمارهٔ ۱۹۲        
         
دکلامه: روشنک        
 

نگاهی كرد و دانستم كه رازی فتنه گر دارد   

به مستی گفتمش دانی كه این شوریدهٔ مجنون

نگاه پر زلبخندش جوابم داد كای غافل 

روم یاری دگر جویم كه او یاری دگر دارد

نچیند گل زبستانی كه گلچینی دگر دارد

به سنگین دل كجا آه دل سوزان اثر دارد

 
      ماهرخ (غزل)
       
  این ابیات دلنشین ساده و روان از دلی بر خاسته كه به فرمان ذوق و قریحه از اوان جوانی به طبع آزمایی پرداخته و مكنونات دل زود رنج و حساس خویش را با شوریدگی بیان داشته است وی از مردم گیلان است و نامش ماهرخ و تخلصش نیز ماهرخ.  
       
       
  نگاه سرد اورا ماهرخ دیگر نمی خواهم     روم یار دگر جویم كه او یار دگر دارد  
       
  اشعار ماهرخ حاكی از سوز و گداز است و آزردگی دل و چنین می نماید كه خاطری مشوش و طوفانی دارد وی حال خود را چنین وصف كند.  
       
 

تن بی جان خسته را ماند

تارو پود وجود لرزانش 

بر نخیزد مگر به یاری اشک 

مرغ از بند جسته را ماند

رشته های گسسته را ماند

غم بر دل نشسته را ماند

 
      ماهرخ (غزل)
       
  مرا همچون تو ای پروانه سوز یار می سوزد    ترا یك بار اگر سوزد مرا صد بار می سوزد  
      ماهرخ
       
 

دوشینه آشنای من از ره گذر گذشت 

بیگانه وار و بی خبر از من گذشت لیك

بیگانه وار رفت و زمن بی خبر گذشت

غافل كه چون به دوست شبی تا سحر گذشت

 
      ماهرخ (غزل)
       
ترانه:مرضیه      
    یار  تو مرو تو مرو تو مرو  
       
  صنما چو زدام تو دل نرهد چه غم ار سرو جان برود  
       
    یار  تو مرو تو مرو تو مرو  
       
 

بت من تو و جلوهٔ آن رخ ماه 

بخدا تو به چهره مهی 

من و شكوهٔ بخت سیاه

چه هراسم از این سیهی

 
       
    یار تو مرو تو مرو تو مرو  
       
  نه بجز وصلت هوسی  نه جز تو دل سپارم بكسی مه من زكنارم یگانه دلدارم  
       
    تو مرو تو مرو تو مرو  
       
 

تو نویدی نوید دولت فروغ هستی

نور مهری  رشك ماهی  بوی گلی   

سرشگ شبنم نوای مرغان  

بخدا در كمند زلفت چنان اسیرم 

شرنگ ساغر نشاط مستی

تو سروری سرور دلها صفای بستان

شور عشقی بانگ نایی سوز دلی

كه بی رخت از زمانه سیرم میمیرم زكنارم یگانه دلدارم

 
       
    تو مرو تو مرو تو مرو  
       
  من فدای چشم مستت تو مرو جان كجا برم زدستت  
       
    تو مرو تو مرو تو مرو  
      معین افشار (ترانه)
       
       
  پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد    
       
       


Back to programme page