یک شاخه گل ۱۷۴

      
یک شاخه گل برنامه شماره ۱۷۴             
           
 دکلمه: روشنک        
 

جامی زدست دلبر جانانم آرزوست 

بگرفته دل مقابل آن یار ماه وش  

شادان نشسته در بر آن یار خوش كلام   

روز وصال دوست به صد وجد و خوش دلی 

زینت گرفته ساغر تقدیر دست خود

با عیش روزگار پریشانم آرزوست

تیری به دل از آن نوك مژگانم آرزوست

یك گفتگو از آن لب خندانم آرزوست  

در خدمتش شكایت حجرانم آرزوست 

برجام هر چه ریخت صنم آنم آرزوست

 
      زینت (غزل)
       
       
  غزلی كه شنیدید چامه ای است كه در اقتفای مولانا سروده شده و اثر طبع بانوئی است متخلص به زینت نامش زینت است و به زینت مَنَك اعتضادی مشهور زینت مَنَك از شعرای معاصر بشمار می آید چون دیری نیست كه سوی جانان شتافته زینت از اوان كودكی با كتاب و شعر سروكار و با سرایندگانی چون ایرج و بهار آمیزش ادبی داشته است  
       
       
 

جامی زدست دلبر جانانم آرزوست 

لیل النهار چرخ فلك را به امر دوست    

با عیش روزگار پریشانم آرزوست 

با گردش زمانه به فرمانم آرزوست 

 
      زینت (غزل)
       
ترانه: مرضیه      
  چه خوش سوزی ای عشق دل افروزی ای عشق  به میدان هستی   تو پیروزی ای عشق  
       
 

اگر بی نشانی وگر لا مكانی

تو چشمِ بینایی نگاه گویایی    

اساس وجودی بنای جهانی

زمانِ عیش وغم زبانِ دلهایی

 
       
    جهان از تو بر پا توازخودبپایی  
       
 

تو ذوق و شعر و هنر پردازی  

گهی همه كشفی گهی همه رازی

چنان به تو شده ام آشنا ای عشق

اگر بی نشانی وگر لا مكانی 

تو هستی كه هست این بناهای هستی

تو ساقی ازلی وجود لم یزلی 

تو دنیای شور و سوز و سازی

گهی همه شوقی گهی همه نازی

كه هستم از همه قیدی رها ای عشق 

اساس وجودی بنای جهانی 

تو دادی بدست فلك جام مستی

تو ساقی ازلی وجود لم یزلی

 
      معینی كرمانشاهی (ترانه)
       
       
  پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد      
       
       

Back to programme page