یک شاخه گل ۱۷۲
یک شاخه گل برنامه شماره ۱۷۲ | |||||
دکلمه: آذر پژوهش | |||||
خفتن عاشق یكی است بر سر دیبا و خار گر دگری را شكیب هست زدیدار دوست |
چون نتواند كشید دست در آغوش یار من نتوانم گرفت بر سر آتش قرار |
||||
سعدی (غزل) | |||||
ابیاتی كه توأم با آهنگی دلپذیر از شیدا شنیدید از سخنور نامی قرن هفتم شیخ اجل سعدی است آهنگهای شیدا همچنان كه در برنامه گلها شنیده اید و قضاوت نموده اید از اصیل ترین آهنگهای ماست و از آن جهت بر دل می نشیند كه ایرانی است و رنگ و بوی بیگانه ندارد اكنون همین ابیات را آمیخته به آهنگ و همراه چند بیتی از شیخ بهاءالدین آملی می شنوید البته می دانید كه شیخ بهاءالدین آملی مشهور به شیخ بهائی از فضلای عالیقدر دوران صفویه و مورد احترام خاص شاه عباس بزرگ بوده است نخست به جهت اینكه شیخ بهائی فرزند معلم و مدرس آن شاهنشاه بوده است و دیگر به مناسبت فضیلت و تقوا و كاردانی او مصرع های كوتاه بین اشعار سعدی و شیخ بهائی از خود شیداست | |||||
ترانه: روحبخش | |||||
خفتن عاشق یكی است بر سر دیبا و خار | چون نتواند گشود دیده به دیدار یار | ||||
سعدی (غزل) | |||||
خوشگلم یار سنگیندلم | من به خال لبت مایلم | ||||
دامن می كِشی | ما را می كُشی | تو با ناوك مژگان | |||
مطرب به یاران بگو | این غزل دلپذیر | ||||
ساقی مجلس بیار | آن قدح غمگسار | ||||
خوشگلم یار سنگیندلم | من به خال لبت مایلم | ||||
دامن می كِشی | ما را می كُشی | تو با ناوك مژگان | |||
ترانه: روحبخش | |||||
تا كی به تمنای وصال تو یگانه أی تیر غمت را دل عشاق |
اشکم شود از هر مُژه چون سیل روانه خلقی به تو مشغول و تو غایب ز میانه |
||||
شیخ بهائی (مخمّس) | |||||