یک شاخه گل ۱۷۱

      
یک شاخه گل برنامهٔ شمارهٔ ۱۷۱        
         
دکلمه: روشنک        
 

الا یا ایهاالساقی شراب ارغوانی ده  

نمی نوشم من از آن می كه در هر سر زمین باش

كند ناصح اگر پیوسته من عیب باده نوشان را  

شرابی كاو زداید غم فزاید شادمانی ده

به من ای پیر روحانی شرابِ آسمانی ده

تو هم از قول سیّاره جواب لنترانی ده

 
      نور سیّاره (غزل)
دکلمه: روشنک      
 

سراینده ابیاتی كه شنیدید شاعره ای است معاصر كه در بخشی از زیباترین محال گیلان چشم بهدنیا گشوده وی علاوه بر ذوق شعر در نقاشی نیز دست دارد و گوئی مناظر دلكش رامكو الهامبخش وی در شاعری و نقاشی بوده است . این بانوی سخنور و هنرمند را تخلص سیّاره است ونامش نورُ الهدی و به نور سیّاره مشهور سیّاره عارف پیشه است و در سرایندگی مسحور بیان سحر آسای حافظ

 
       
 

دلی از آیینهٔ مهرو وفا ساخته ام  

پیش از این دِیر و كلیسای خرابی بوده است  

نقش دیوار و درش بر همه جا صورت تُست    

گفت سیّارهٔ درویش به صد وجدو سرور    

منزلی بهر تو از صدق و صفا ساخته ام

حالیا كعبهٔ پُر نور و زیا ساخته ام

این چنین نقش من از بهر شما ساخته ام

كاین نهانخانه من از بهر خدا ساخته ام

 
      نور سیّاره (غزل)
       
ترانه:  مرضیه      
  اگر مستم من از اگر مستم من از عشق تو مستم    عشق تو مستم    عشق تو مستم   
       
  بیا بنشین كه دل  بردی زدستم  بردی زدستم  بردی زدستم   
           
  آخ دلم پیش تو بند  پیش تو بنده  یارم مشکل پسند  مشکل پسنده  
           
  خوشکل پسنده  مشکل پسنده   خوشکل پسنده  مشکل پسند  
           
  مرا عشق رُخت  مرا عشق رُخت  بیچاره كرده بیچاره كرده بیچاره كرده
           
  میان كوه و دشت  آواره كرده آواره كرده آواره كرده  
           
  آخ دلم پیش تو بند  پیش تو بنده یارم مشکل پسند  مشکل پسنده  
           
  خوشکل پسنده  مشکل پسنده  خوشکل پسنده  مشکل پسند  
           
  در فكر در فكر درفكر تو بودم  كه یكی حلقه بدر زد   یكی حلقه بدر زد  یكی حلقه بدر زد
           
  گفتم  گفتم صنما  قبله نما بلكه توباشی تو باشی تو باشی   
           
  تویی طبیب من وای تویی عزیز من ای      
           
  تویی نگار من وای  تویی طبیب من ای   خیر نبینی كه من می سوزم  
           
  خیر نبینی كه من می سازم  خیر نبینی كه من می سازم   
           
  تو كه بی وفا نبودی  پر جورو جفا نبودی  تو كه بی وفا نبودی    
           
  پر جورو جفا نبودی  آن كه مرا از تو جدا می كند    
       
  خیر نبیند كه چه ها می كند  خیر نبیند كه چه ها می كند   
       
  تو كه بی وفا نبودی پر جورو جفا نبودی  
       
      شیدا (ترانه)
       
       
  پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد    
       
       


Back to programme page