یک شاخه گل ۱۱۲

      
         
دکلمه: روشنک        
 

هرکس به دل‌آرامی دارد سرسودایی  

عالم همه گردیدم، آفاق نوردیدم 

توشوخ پری پیکر آرام دل مایی

درکشورنیکویان نبود چو تو زیبایی

  
      مستوره کردستانی (غزل)
       
  آیا می‌دانید این ابیات که به استقبال غزل مشهور شیخ اجل سعدی سروده شده، از کدام شاعر است و سخن این‌بار ما از کیست؟  
       
  از موعظه و افسون در بند لب ای واعظ     بیهوده مده پندم از عشق و شکیبایی  
      مستوره کردستانی (غزل)
  سراینده در غزلی دیگر خود را چنین وصف نموده،  
       
 

من آن زنم که به ملک عفاف صدر گزینم 

به زیر مقنعه ما را سریست لایق افسر 

زخیل پردگیان نیست در زمانه قرین

ولی چه سود که دوران نموده خار چنینیم

  
      مستوره کردستانی 
       
  مستوره کردستانی از شعرای قرن سیزدهم، دارای خطی خوش بوده و از ذوق بسیار و طبع روان. از مستوره که نامش ماه شرف خانم بود، دیوانی باقی است شامل قطعات، ترجیعات و رباعیات که به نام دیوان ماه شرف کردستانی، متخلص به مستوره است.  
       
ترانه      
 

شد دلم خون زدرد جدایی   

تا که من دل به عشق توبستم 

من زخوبان تورا برگزیدم 

بی رویت ای نگارم  

ای رخت قبله‌گاه امیدم  

تو مه روشنی، دل و جان منی 

آرزوی دلی، با صفا چون گلی  

بیا تو با ما شبی صفا کن  

ای امید دل من کجایی

دل زمهر دو عالم گسستم

از لبت لذت جان چشیدم

چون مویت بی‌قرارم

روی خوب تو را می‌پرستم

جلوه گلشنی، آرزوی دلی

شادی محفلی

به عاشق خود دمی وفا کن

  
       
    یار دلبر، محبوب بی وفا  
       
 

بازآشبی در برمن، دلبرم، در برم  

رحمی آخر به چشم ترم، دلبرم

ای نوگل گلشن آرزویی 

زیبا چون گلی، چون شادی دردلی  

بگذر بر سرم

بنشین در برم

جزمهرتومن به عالم نجویم

روشنی بخش هر محفلی

  
       موید ثابتی
       
       


Back to programme page