یک شاخه گل ۹۲

گر چه از مولانا در برنامه های گلها بسیار شنیده اید و می دانید كه منظور از مولانا همان مولوی یا جلال الدین محمد است كه صاحب مثنوی معنوی و دیوان شمس تبریزی است. مولوی را گاه رومی یا مولای روم می نامند و این از آن جهت است كه جلال الدین محمد از طفولیت به روم رفته و پس از پدر بر مسند تدریس نشسته و تا پایان عمر در روم سكونت داشته است. مولانا كه زاده خراسان است از دانشمندان بنام ایران و شهرت جهانی دارد و از مفاخر این سرزمین است . مولانا بر خلاف سایر سرایندگان علاقه ای به تخلص نداشته ولی گاهی خمُش یا خموش تخلص می كرده و گاه به نام مرشدش شمس تبریزی. چنانكه دیوان غزلیاتش به نام اوست و به اسم دیوان شمس تبریزی مشهور .

جسم و جان ما شده از باده اسرار مست   

ابر مستی می كند اندر زمان نو بهار 

بلبلان خوش نوا بینی بسی اندر چمن   

هین خموش كن گر تو هشیاری ز مستی دم مزن  

دل فتاده مست و لا یعقل برِ دلدار مست

باغ مست و راغ مست و غنچه مست و خار مست

كبك خوش رفتار بینی بر سر كه سار مست

ور تو مستی می كنی رو بر سر بازار مست

دلم را بی خبر می بری  

كجا ای فتنه گر می بری 

باد شب از طره زلف و دامن تو

كجا ای خیره سر می بری

جان به دستت سپردم

بنفشه و لاله بیارد به بَرِ من

با غیر تو شكوه شب های جدایی نگفتم

افسانه عشق تو چون گنجی به كُنجی نهفتم

غمم را ببین ، بیا نازنین 

جان زتنم گر شد به در

نگه كن بر شب و روز من 

بیا تا شوی چون چراغِ شبم 

بیا تا ببینی صفای مرا  

جان زتنم گر شد به در

نگه كن بر شب و روز من  

شود كلبه ام چون بهشت برین

سودای تو دارم به سر

حذر كن ز آه پر سوز من

بیا نام تو شد روان بر لبم

بیا تا نشانی لهیبِ تبم

سودای تو دارم به سر

حذر كن ز آه پر سوز من