یک شاخه گل ۸۶

به ناز آیی اگر جانا برم ناز تو بر دوشم 

بیا كه بلا به بالا داری 

به پای بوته در صحرا نشینم 

گل صحرایی از بهر تو چینم  

نشینم همچو غنچه با دل تنگ  

به رقص آیی اگر با ما چو دف من حلقه در گوشم

چون سرو چمن تماشا داری

چو مجنون بی كس و تنها نشینم

به داغ دل چو آن گل ها نشینم

بیاد آن لبانِ آتشین رنگ

به ناز آیی اگر جانا برم نازِ تو بر دوشم  

بیا كه بلا به بالا داری

به ناز آیی اگر جانا برم نازِ تو بر دوشم  

بیا كه بلا به بالا داری  

به رقص آیی اگر با ما چو دف من حلقه در گوشم

چون سرو چمن تماشا داری

به رقص آیی اگر با ما چو دف من حلقه در گوشم

چون سرو چمن تماشا داری

این بار از نظیری نیشابوری با شما صحبت می كنیم. نظیری نیشابوری از شعرای قرن یازدهم

است و اشعاری بس لطیف دارد. این هم چند بیتی از نظیری نیشابوری:

به مویی بسته صبرم نغمه تارست پنداری 

به تحریك نسیمی خاطرم آشفته می گردد 

به نوعی طعن مردم را هدف گشتم كه دامانم 

فلك را دیده ها بر هم نمی آید شب از كینه ام 

ظیری بس خوش وشیرین و نازك نكته میگویی 

دلم از هیچ می رنجد دل یارست پنداری

به خود رایی سر زلفین دلدارست پنداری

ز سنگ كودكان دامان كه سارست پنداری

چنان هشیار می خوابد كه بیدارست پنداری

تو را شكر به دامان، گُل به خروار است پنداری

به ناز آیی اگر جانا برم ناز تو بر دوشم  

بیا كه بلا به بالا داری 

به پای بوته در صحرا نشینم   

گلِ صحرایی از بهر تو چینم 

نشینم همچو غنچه با دلِ تنگ 

به رقص آیی اگر با ما چو دفِ من حلقه در گوشم

چون سرو چمن تماشا داری

چو مجنون بی كس و تنها نشینم

به داغِ دل چو آن گل ها نشینم

بیاد آن لبانِ آتشین رنگ

به ناز آیی اگر جانا برم نازِ تو بر دوشم  

بیا كه بلا به بالا داری  

به ناز آیی اگر جانا برم نازِ تو بر دوشم 

بیا كه بلا به بالا داری  

به رقص آیی اگر با ما چو دفِ من حلقه در گوشم

چون سروِ چمن تماشا داری

به رقص آیی اگر با ما چو دف من حلقه در گوشم

چون سرو چمن تماشا داری