یک شاخه گل ۸۰

سرو چمن خمیده تا كه ترا دیده  

در تن چون مرمرم از قدمت تا سرم 

یا بِكِش ای سرورم دست وفا بر سرم

تو تازه تر زشبنم ز گل با صفا تری  

رنگ سحر پریده تا كه ترا دیده

دیده افسونگرم ، نور وفا كو

یا كه بكن پرپرم ، چون گُل بی بو

با همه نكویی از وفا بی خبری

سرو چمن خمیده تا كه ترا دیده   

در تن چون مرمرم از قدمت تا سرم

یا بِكِش ای سرورم دستِ وفا بر سرم  

تو تازه تر زشبنم ز گل با صفا تری   

رنگ سحر پریده تا كه ترا دیده

دیده افسونگرم ، نور وفا كو

یا كه بكن پرپرم ، چون گُل بی بو

با همه نكویی از وفا بی خبری

سرو چمن خمیده تا كه ترا دیده 

در تن چون مرمرم از قدمت تا سرم 

یا بِكِش ای سرورم دست وفا بر سرم 

تو تازه تر زشبنم ز گل با صفا تری   

رنگ سحر پریده تا كه ترا دیده

دیده افسونگرم ، نور وفا كو

یا كه بكن پرپرم ، چون گُل بی بو

با همه نكویی از وفا بی خبری

این بار می خواهیم از صائب صحبت كنیم. محمد علی صائب در اصفهان تولد یافته، ولی چون

پدرانش كه تبریزی بوده اند به امر شاه عباس در اصفهان ساكن شده بودند، تبریزی اش می نامند .

محمد علی صائب یكی از پایه گذاران سبكی است كه در قرن یازدم تازگی داشت و مشهور به

سبك هندی گردیده. این هم چند بیت از صائب تبریزی:

معیار دوستان دغل روزِ حاجت است 

سرو چمن خمیده تا كه ترا دیده  

در تن چون مرمرم از قدمت تا سرم 

یا بِكِش ای سرورم دست وفا بر سرم

تو تازه تر زشبنم ز گل با صفا تری 

رنگ سحر پریده تا كه ترا دیده

دیده افسونگرم ، نور وفا كو

یا كه بكن پرپرم ، چون گُل بی بو

با همه نكویی از وفا بی خبری

سرو چمن خمیده تا كه ترا دیده   

در تن چون مرمرم از قدمت تا سرم

یا بِكِش ای سرورم دستِ وفا بر سرم  

تو تازه تر زشبنم ز گل با صفا تری

رنگ سحر پریده تا كه ترا دیده

دیده افسونگرم ، نور وفا كو

یا كه بكن پرپرم ، چون گُل بی بو

با همه نكویی از وفا بی خبری

سرو چمن خمیده تا كه ترا دیده 

در تن چون مرمرم از قدمت تا سرم 

یا بِكِش ای سرورم دست وفا بر سرم 

تو تازه تر زشبنم ز گل با صفا تری 

رنگ سحر پریده تا كه ترا دیده

دیده افسونگرم ، نور وفا كو

یا كه بكن پرپرم ، چون گُل بی بو

با همه نكویی از وفا بی خبری