یک شاخه گل ۶۱

      
یک شاخه گل برنامه شماره ٦١        
         
گوینده: روشنک        
  صحبت ما این بار از استاد شاعران است. نامش ابوعبدالله رودکی است. رودکی علاوه بر طبع سرشارشاعری از فن موسیقی هم بهره مند بود و صدایی گرم و گیرا داشت. رودکی شعر می سرود و با آوای جادوی خود، همراه با چنگ می خواند. وی ازشعرای قرن چهارم هجری قمری است.  
       
 

زمانه پندی آزادوار داد مرا   

به روزنیک کسان گفت غم مخورزنهار  

زمانه را چو نکو بنگری همه پند است

بسا کسا که به روزتوآرزومند است

  
       
    زمانه را چو نکو بنگری همه پند است  
  
      رودکی (قطعه)
       
ترانه: ناصرمسعودی     
 

خدایا ! دختر رشتی قشنگه 

ولی با ان همه حُسن خداداد     

سفیده،سرخه، سبزه، رنگ وارنگه

دلی در سینه داره مثل سنگه

  
      شعرمحلی گیلکی (ترانه)
       
       
 

الک و کی شینه آواز داره 

الا کوکی شینه آواز داره  

آخانه کی شینه در باب زداری

می خواد با اون قد اندازه داره

  
      شعرمحلی گیلکی (ترانه)
       
 

بنفشه گول بیرون بامو به یاد باورد تی عهدَ   

گول باران سبزان سر قاصد بوبو بنفشه

از یاد بِوَردی تو مگر قولو قرارَ 

از یاد بِوَردی تو چِرِ قولو قرارَ   

دنیا به جا نمانه غیر از وفا چی مانِه؟ 

بگوفتی که وقت بهار آیَم تی وَر با خنده

فصل بهار بامو ،بیا ،می دیل بوبوسته زنده 

دِ ناز نوکُن،بیا می وَر،وقت بهارَ

دِ ناز نوکُن،بیا می وَر،وقت بهارَ

چوم نرگسَ دوخانه دیم  سرخ گولَ مانه

  
       
    دارم تَره دِ غم نارَم می نازنین نازدانه  
      شعرمحلی گیلکی (ترانه)
       
       
  پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد.    


Back to programme page