یک شاخه گل ۳۱
یك شاخه گل برنامه شماره ۳۱ | |||||
گوینده: روشنك | |||||
امروز از اشعار هاتف اصفهانی، شاعر قرن دهوازدهم میشنویم. سید احمد هاتف اصفهانی از غزل سرایان ممتاز دورهٔ زندیّه است، و علا بر پنج ترجیع بند که بسزای شهرتی فراوانی دارد، غزلهای دلنشینی از او باقی است. این بار چند بیتی از غزل معروفش خواهید شنید. | |||||
دکلمه: روشنك | |||||
چه شود به چهرهٔ زرد من نظری برای خدا کنی | |||||
که اگر کنی همه درد من به یکی نظاره دوا کنی | |||||
تو شاهی و و کشور جان ترا، تو ماهی و جان جهان ترا، | |||||
از راه کرم چه زیان ترا که نظر به حال گدا کنی | |||||
هاتف اصفهانی (غزل) | |||||
ترانه: رشید مستقیم | |||||
دبه نوم یار ویتنه رَعنا فرش و قالی و تَكلمه رَعنا
|
چار دریی بونه دلِ رَعنا نارنجِ خورده رَیتِنه رَعنا
|
||||
صبح روجا رَعنا جان و ولِ كیجا رَعنا صبح روجا رَعنا جان و ولِ كیجا رَعنا
|
|||||
این زنگه سر و اون زنگه سر رَعنا قربان چشم مست تو رَعنا به اوج آسمان رسید رَعنا در حُسن و ناز و دلبری چون صبح نوبهاری این زنگه سر و اون زنگه سر رَعنا اَمسال سال تَموئه رَعنا اَمسال سال شاهیه رَعنا
|
رَعنا پیش و من پِشت سر رَعنا سیاه می پرست تو رَعنا فریاد من ز دست تو رَعنا لطفی به ما نمیكنی و مهری به ما نداری رَعنا پیش و من پِشت سر رَعنا رَعنا ته مارمِه عموئه رَعنا رَعنا ته پِر مِه دائیه رَعنا
|
||||
صبح روجا رَعنا جان و ولِ كیجا رَعنا صبح روجا رَعنا جان و ولِ كیجا رَعنا
|
|||||
این زنگه سر و اون زنگه سر رَعنا از عشق تو رسوا شدم رَعنا سودای عشقت در سرم آمد در حُسن و ناز و دلبری چون صبح نوبهاری
|
رَعنا پیش و من پِشت سر رَعنا رسوا در این دنیا شدم رَعنا مجنون از این سودا شدم رَعنا لطفی به ما نمیكنی و مهری به ما نداری
|
||||
این زنگه سر و اون زنگه سر رَعنا این زنگه سر و اون زنگه سر رَعنا |
|||||
شاعر ناشناس (ترانه محلی مازندارانی) | |||||
دکلمه: روشنک | |||||
چه شود به چهرهٔ زرد من نظری برای خدا کنی | |||||
که اگر کنی همه درد من به یکی نظاره دوا کنی | |||||
تو شاهی و و کشور جان ترا، تو ماهی و جان جهان ترا، | |||||
از راه کرم چه زیان ترا که نظر به حال گدا کنی | |||||
ز تو گر تفقّد و گر ستم، بود آن عنایت و این کرم | |||||
همه خوش بود ز تو ای صنم، چه جفا کنی چه وفا کنی | |||||
تو کمان کشیده و در کمین، که زنی بتیغم و من غمین | |||||
همهٔ غمم بوَد از همین، که خدا نکرده، خطا کنی | |||||
هاتف اصفهانی (غزل) | |||||
ترانه: رشید مستقیم | |||||
به نوم یار ویتنه رَعنا فرش و قالی و تَكلمه رَعنا
|
چار دریی بونه دلِ رَعنا نارنجِ خورده رَیتِنه رَعنا
|
||||
صبح روجا رَعنا جان و ولِ كیجا رَعنا صبح روجا رَعنا جان و ولِ كیجا رَعنا
|
|||||
این زنگه سر و اون زنگه سر رَعنا قربان چشم مست تو رَعنا به اوج آسمان رسید رَعنا در حُسن و ناز و دلبری چون صبح نوبهاری این زنگه سر و اون زنگه سر رَعنا اَمسال سال تَموئه رَعنا اَمسال سال شاهیه رَعنا
|
رَعنا پیش و من پِشت سر رَعنا سیاه می پرست تو رَعنا فریاد من ز دست تو رَعنا لطفی به ما نمیكنی و مهری به ما نداری رَعنا پیش و من پِشت سر رَعنا رَعنا ته مارمِه عموئه رَعنا رَعنا ته پِر مِه دائیه رَعنا
|
||||
صبح روجا رَعنا جان و ولِ كیجا رَعنا صبح روجا رَعنا جان و ولِ كیجا رَعنا
|
|||||
این زنگه سر و اون زنگه سر رَعنا از عشق تو رسوا شدم رَعنا سودای عشقت در سرم آمد در حُسن و ناز و دلبری چون صبح نوبهاری
|
رَعنا پیش و من پِشت سر رَعنا رسوا در این دنیا شدم رَعنا مجنون از این سودا شدم رَعنا لطفی به ما نمیكنی و مهری به ما نداری
|
||||
این زنگه سر و اون زنگه سر رَعنا این زنگه سر و اون زنگه سر رَعنا |
|||||
شاعر ناشناس (ترانه محلی مازندارانی) | |||||
گوینده: روشنك | |||||
پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد. | |||||
این بود بارنامه شمارهٔ ۳۱ شاخه گل، که با همکاری آقایان مستقیم و رضای ورزنده تنظیم یافته. آهنگ سه گاه محلی مازندارانی، ضرب از امیر ناصر افتتاح. |