یک شاخه گل ۲۹
گوینده: روشنک | |||||
«این بار از شعرهای وحشی شاعر قرن دهم می شنوید. وحشی بافقی در كرمان متولد شد ولی بیشتر عمرش را در یزد گذرانید. وحشی غزل های دلنشین دارد و چند مثنوی كه مشهورترین آنها مثنوی شیرین و فرهاد است كه چون ناتمام ماند بعد ها وصال شیرازی به اتمام رسانید. امروز چند بیتی از مربع او، كه بسیار مشهور و شاهكار وحشی است، خواهید شنید.» |
|||||
آواز: سیما بینا | |||||
مجنون نبودم، مجنونم كردی | از شهر خودم بیرونم كردی ــ یار | ||||
شاعر ناشناس (ترانه) | |||||
ترانه: سیما بینا | |||||
كدوم كوه و كمر بوی تو داره ــ یار! همان ماهی كه از قبله زند سر ــ یار! مجنون نبودم، مجنونم كردی الا دختر كه موهای تو بوره ــ یار! به حموم می روی زودی بیایی ــ یار! مجنون نبودم، مجنونم كردی ستاره در هوا نقشِ زمینِ ــ یار! خداوندا نگه دارِ نگین باش یار مجنون نبودم، مجنونم كردی |
كدوم ماه جلوه ی روی تو داره نشون از طاقِ ابروی تو داره از شهرِ خودم بیرونم كردی ــ یار! به حموم می روی راهِ تو دوره كه آتش بر دلُم مثلِ تنوره از شهر خودم بیرونم كردی ــ یار خودم انگشترو یارم نگینه كه یارِ اول و آخر همینه از شهر خودم بیرونم كردی ــ یار |
||||
شاعر ناشناس (ترانه محلی) | |||||
دکلمه: روشنک | |||||
روزگاری من و دل ساكن كویی بودیم دین و دل باخته دیوانهٔ رویی بودیم كس در آن سلسله غیر از من و دل بند نبود نرگس غمزه زنش این همه بیمار نداشت این همه مشتری و گرمی بازار نداشت اول آن كس كه خریدار شدش من بودم عشق من شد سبب خوبی و رعنایی او بسكه کردم همه جا شرح دلآرایی او این زمان عاشق سرگشته فراوان دارد گر چه از خاطر وحشی هوس روی تو رفت شد دل آزرده و آزرده دل از كوی تو رفت حاشا لِلَّه كه وفای تو فراموش كنم |
ساكن كوی بت عربده جویی بودیم بستهٔ سلسلهٔ سلسله مویی بودیم یك گرفتار از این جمله كه هستند نبود سنبل پُر شكنش هیچ گرفتار نداشت یوسفی بود ولی هیچ خریدار نداشت باعث گرمی بازار شدش من بودم داد رسوایی من شهرت زیبایی او شهر پُر گشت به غوغای تماشایی او كی سرو برگِ منِ بی سرو سامان دارد وز دلش آرزوی قامت دلجوی تو رفت با دلِ پُر گله از ناخوشی خوی تو رفت سخنِ مصلحت آمیزِ كسان گوش كنl |
||||
آواز: سیما بینا | |||||
مجنون نبودم، مجنونم كردی | از شهر خودم بیرونم كردی ــ یار | ||||
ترانه: سیما بینا | |||||
كدوم كوه و كمر بوی تو داره ــ یار همان ماهی كه از قبله زند سر ــ یار مجنون نبودم، مجنونم كردی الا دختر كه موهای تو بوره ــ یار به حموم می روی زودی بیایی ــ یار مجنون نبودم، مجنونم كردی ستاره در هوا نقشِ زمینِ ــ یار خداوندا نگه دارِ نگین باش یار مجنون نبودم ، مجنونم كردی |
كدوم ماه جلوه ی روی تو داره نشون از طاقِ ابروی تو داره از شهرِ خودم بیرونم كردی ــ یار به حموم می روی راهِ تو دوره كه آتش بر دلُم مثلِ تنوره از شهر خودم بیرونم كردی ــ یار خودم انگشترو یارم نگینه كه یارِ اول و آخر همینه از شهر خودم بیرونم كردی ــ یار |
||||
روشنك |
پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد. | ||||
|