گلهای صحرایی ۴۷

دو پنج روزه كه دور از نازنینُم

گهی ماهی شوُم در قعر دریا

گهی در آسِمون و گه زمینُم

گهی چون حلقه بر دور نگینُم

سِتاره سر زد و ماهَم به دنبال

رئیس قافله لنگر بگیره

رئیس قافله كی می كنه وار

كه یارُم كودك رنگی بدنبال

دل می خواست یار ببینُم جونُم یار ببینُم

نومَدی ، نومَدی خو تو بینُم

بارِلا، بارونُم شُو گرفته

نومَدی ، نومَدی خو تو دیدُم

چه خِشه رَه بری گل بپایو

نومَدی ، نومَدی خو تو دیدم

یه جای خِلوتی پی ش نشینُم جونم پی ش نشینُم

هر گلی بهتره سی تو چینُم بلال سی تو چینُم

یار جونی منو خو گرفته

هر گلی بهتره سی تو چینم بلال سی تو چینم

بوسه بازی كنیم كس نیایو جونم كس نیایو

هر گلی بهتره سی تو چیدم جونم سی تو چیدم

عزیزُم كاسۀ چشمَم سرایِت

از اون ترسُم كه غافل پا نهی باز

میون هر دو چشمُم جای پایِت

نِشینِه خارِ مژگونُم به پایِت آرام جونُم دردت به جونُم

چقدر شو وِشو بید روزُم شو بید

بلال بلالُم بلال بلالُم

این بالُم بَنده اون بالُم بَنده

بلال بلالم ، بلال بلالم 

قولت نه قوله حرف خوم راسته

بلال بلالم بلال بلالُم

هر وقت بیایُم یارُم ورپا بید

دختر خدا حافظ بُكُن حلالُم

مِن چتر یارَم اشرفی بنده

چشمای خمارِت كِرده مهارم

خدا گواهه دلم نخواسته

دختر خدا حافظ بكن حلالُم

گوینده: روشنك

گلهای صحرایی را همیشه رایحهای دلانگیز است.