برگ سبز ۲۰

 

      

       
         
دکلمه: سلطانی       
 

دل رمیدٔ شوریدکان سودایی 

به کنج عزلت از آن روی گشتهام خرسند  

شکستهای است که در بند مومیایی نیست

که دیگر هوس صحبت ریای نیست

  
      عبید زاکانی (غزل)
       
دکلمه: روشنك      
 

به امیدی كه گشاید زوصال تو دری 

دیده پر خون و دل آتشكده و جان بر كف

دوش با شمس خیال تو به دلجویی گفت

در دل بر همه بستیم خدا می داند

روز و شب جز تو نجستیم خدا می داند

آرزو مند تو هستیم خدا می داند

  
       
دکلمه: سلطانی       
  دوش با شمس خیال تو به دلجویی گفت آرزو مند تو هستیم خدا می داند  
      منسوب به مغربی (غزل)
       
آواز: عماد خراسانی      
 

ما عاشقیم و خوش‌تر از این كار كار نیست

دانی بهشت چیست كه داریم انتظار 

فصل بهار فصل جنون است و این سه ماه 

دیشب لبش چو غنچه تبسم به من نمود 

امید شیخ بسته به تسبیح و خرقه است 

بر ما گذشت نیك و بد اما تو روزگار

بگذر ز صید و این دو سه مه با عماد باش   

یعنی به كارهای دگر اعتبار نیست

جز ماهتاب و باده و آغوش یار نیست

هر كس كه مست نیست یقین هوشیار نیست

اما چه سود زانكه به یك گل بهار نیست

گویا به عفو و لطف تو امیدوار نیست

فكری به حال خویش كن این روزگار نیست

صیاد من بهار كه فصل شكار نیست

  
      عماد خراسانی (غزل)
       
ترانه: عماد خراسانی       
  زهی عشق، زهی عشق كه ما راست خدایا    
    چه نغزاست و چه خوب است و چه زیباست خدایا ا  
       
  افتادیم افتادیم بدان‌سان كه نخیزیم    
    ندانیم ندانیم چه غوغاست خدایا  
       
  چه نقش است و چه نقش است دراین صفحهٔ دل‌ها  
    غریب است غریب است ز بالاست خدایا  
       
  به هر وضع و دماغی كه در افتاد خیالش    
    چه مغز است و چه نغزاست و چه رعناست خدایاا  
       
  نه دام است و نه زنجیر همه بسته چراییم    
    چه بند است و چه زنجیر كه برپاست خدایا  
       
  بیایید ببینید كه شمس‌الحق تبریز    
    به هر کار تواناست تواناست خدایا  
      مولانا (غزل)
       
       
دکلمه: سلطانی       
  زیبد كه زدرگاهت نومید نگردد باز آن‌كس كه به امیدی بر خاك درت افتد  
      عراقی (غزل)
       
       
  این هم برگ سبزی بود تحفهٔ درویش، علی نگه‌دار شما.  
       
       

Back to programme page