گلهای صحرایی ۱۵

      
           
روشنك (دکلمه)          
           
 

دو چشم بر راه در دارُم خدایا

همه میگَن عزیزِت كی میآیه

عزیزی در سفر دارُم خدایا

به دل شوق دگر دارُم خدایا

 
           
        محلی (دو بیتی)  
           
سیما بینا (ترانه)          
           
 

دو چشم بر راه در دارُم خدایا

همه میگن عزیزِت كی میایه

عزیزی در سفر دا دا دارُم خدایا

به دل شوق دگر دا دا دارُم خدایا

 
  گل زردُم همه دردُم ز جفایت شكوه نكردُم تو بیا تا دور تو گردُم های    

ای یار جانی یار جانی

بیا جانا كه تا جانانه باشیم

یكی موسی شویم اندر مناجات

دوباره برنمیگردد دیگر جوانی

یكی شمع و یكی جان، جان پروانه باشیم

یكی جاروكش می، می میخانه باشیم

 
  گل زردُم همه دردُم ز جفایت شكوه نكردُم تو بیا تا دور تو گردُم  های    
  ای آهوی من آهوی من بزن چرخی نشین جان جان رویْ زانوی من    
 

از اینجا تا به بیرجند سه گداره

گدارِ دومی مخمل بپوشم

گدار اولی جان، جان نقش و نگاره

گدارِ سومی دی دی دیدار یاره

 
  گل زردُم همه دردُم
ز جفایت شكوه نكردُم
تو بیا تا دور تو گردُم های    
  ای یار جانی، یار جانی دوباره برنمیگردد دیگر جوانی  
           
        محلی بیرجندی  
           
گوینده: روشنك          
           
 

بیا جانا كه تا جانانه باشیم

یكی موسا شویم اندر مناجات

یكی شمع و یكی پروانه باشیم

یكی جاروكش میخانه باشیم

 
           
        محلی (دو بیتی)  
           
 

دو چشم بر راه در دارُم خدایا

همه میگن عزیزِت كی میایه

عزیزی در سفر دارُم خدایا

به دل شوق دگر دارُم خدایا

 
           
        محلی (دو بیتی)  
           
 

از اینجا تا به بیرجند سه گداره

گدارِ دویُّمی مخمل بپوشم

گدار اولی نقش و نگاره

گدارِ سیّمی دیدار یاره

 
           
        محلی (دو بیتی)  
           

گوینده: روشنك

         
           
 

گلهای صحرایی را همیشه رایحهای دلانگیز است .


 
     
   
 


   
 


   
 

 
 

   
 
   
           
       
 
           
           
           
           
           
           

 

Back to programme page