برگ سبز ۲۷۳

 گوینده (روشنک) :

با تو پدید می كنم حال تباه خویش را

تا تو نصیحتی كنی چشم سیاه خویش را 

گر چه زبان عذر من لال شد از خجالتت

بر كرمت نوشته ام عذر گناه خویش را

 نظامی گنجوی

خون می خورم از طعنه ی اغیار و بسم نیست

صد شكوه به دل دارم و یك همنفسم نیست

بس زخم نهان دارم از آن راز جگر سوز

آوخ كه بر آن مرهم جان دسترسم نیست

روزی هوسم كام دل از عشق بتان بود

هست اینهمه امروز ولیكن هوسم نیست

خون می خورم از طعنه ی اغیار و بسم نیست

صد شكوه به دل دارم و یك همنفسم نیست

 فریدون توللی (غزل)

گوینده (روشنک) :

از تو نتواند بریدن كس به آسانی مرا

گر كسم آخر نمی داند تو می دانی مرا

سر نگردانم زجورت تا سرم بر تن بُوَد

گر به سر گِردِ جهان چون عود بگردانی مرا

منع مهر غیر نتوان كرد یار خویش را

هر كه بینی دوست دارد دوستار خویش را

نظام الدین اولیاء

 آواز (محمودی خوانساری) :

خون می خورم از طعنه ی اغیار و بسم نیست

صد شكوه به دل دارم و یك همنفسم نیست

بس زخم نهان دارم از آن راز جگر سوز

آوخ كه بر آن مرهم جان دسترسم نیست

روزی هوسم كام دل از عشق بتان بود

هست اینهمه امروز ولیكن هوسم نیست

خون می خورم از طعنه ی اغیار و بسم نیست

صد شكوه به دل دارم و یك همنفسم نیست

 فریدون توللی (غزل)

گوینده (روشنک) :

از برای خاطر اغیار زارم می كنی

من چه كردم كاین چنین بی اعتبارم می كنی

روزگاری آنچه با من كرده استغنای تو

گر بگویم گریه ها بر روزگارم می كنی

گفته ای تدبیر كارت می كنم وحشی منال

رفت كار از دست كای تدبیر كارم می كنی

وحشی بافقی

 اجرای تصنیف (محمودی خوانساری) :

خون می خورم از طعنه ی اغیار و بسم نیست

صد شكوه به دل دارم و یك همنفسم نیست

بس زخم نهان دارم از آن راز جگر سوز

آوخ كه بر آن مرهم جان دسترسم نیست

روزی هوسم كام دل از عشق بتان بود

هست اینهمه امروز ولیكن هوسم نیست

خون می خورم از طعنه ی اغیار و بسم نیست

صد شكوه به دل دارم و یك همنفسم نیست

فریدون توللی (غزل)