برگ سبز ۲۱۴
گوینده: روشنک | |||||
چشم بگشا که جلوه دلدار این تماشا چوبنگری گویی |
به تجلی است از درودیوار لیس فی الدارغیره دیار |
||||
منسوب به عطار (قصیده) | |||||
دکلمه: فرخنده | |||||
ای دل چو درِ خانة خمار گشودند در خود منگر، نرگسِ مخمورِ بتان بین از خود به در آ، در رُخِ خوبان نظری کن |
می نوش که از می گره کار گشودند در کعبه مرو، چون درِ خمار گشودند در خان منشین، چون درِ گلزار گشودند |
||||
عراقی (غزل) | |||||
دکلمه: فرخنده | |||||
كی ببینم چهرة زیبای دوست كی در آویزم به دامِ زلف یار كی برافشانم به روی دوست جان در دل تنگم نمیگنجد جهان دشمنم گوید كه تركِ دوست گیر |
كی ببویم لعل شكرخای دوست كی نهم یك لحظه سر بر پای دوست كی بگیرم زلف مشكآسای دوست خود نگنجد دشمن اندر جای دوست من به رغمِ دشمنان جویای دوست |
||||
عراقی (غزل) | |||||
آواز: عبدالوهاب شهیدی | |||||
كی ببینم چهرة زیبای دوست كی در آویزم به دامِ زلف یار كی برافشانم به روی دوست جان در دل تنگم نمیگنجد جهان دشمنم گوید كه تركِ دوست گیر |
كی ببویم لعل شكرخای دوست كی نهم یك لحظه سر بر پای دوست كی بگیرم زلف مشكآسای دوست خود نگنجد دشمن اندر جای دوست من به رغمِ دشمنان جویای دوست |
||||
عراقی (غزل) | |||||
گوینده: فرخنده | |||||
زیبد که ز درگاهت نومید نگردد باز | آن کس که به امیدی بر خاک درت افتد | ||||
عراقی (غزل) | |||||
گوینده: فرخنده | |||||
این هم برگ سبزی بود تحفة درویش، علی نگهدار شما. | |||||