گلهای جاویدان ؟#۱۰
گلهای جاویدان برنامه شماره ۱۰ |
|||||
آواز: حسین قوامی |
|||||
یك روز به شیدایی در زلفِ تو آویزم گر قصدِ جفا داری اینك من و اینك سر بس توبه و پرهیزم کز عشق تو باطل شد گفتی به غمم بنشین یا از سرِ جان برخیز گر بی تو بود جنت بر كنگره ننشینم |
زان دو لبِ شیرینت صد شور بر انگیزم ور راه وفا داری جان در قدمت ریزم مِن بعد بدان شرطم کز توبه بپرهیزم فرمان برمت جانا بنشینم و برخیزم ور با تو بُوَد دوزخ در سلسله آویزم |
||||
سعدی:غزل |
|||||
دکلمه: روشنك |
|||||
پای سروِ بوستانی در گِل است نیك خواهانم نصیحت می كنند نسبت عاشق به غفلت می کند بذل جاه و مال و ترک نام و ننگ |
سروِ ما را پای معنی در دل است خشت بر دریا زدن بی حاصل است وآنکه معشوقی ندارد غافل است در طریق عشقْ اول منزل است |
||||
سعدی:غزل |
|||||
گوینده: روشنك |
|||||
این هم گُلی بود جاویدان ازگُلزار بی همتای ادبیات ایران. گُلی که هرگزنمیرد. شب خوش. |
|||||