گلهای رنگارنگ ۵۶۲

در میكده رفتم خم و خم خانه تو بودی               

در كعبه شدم با همه در خانه تو بودی

در حلقۀمستان می و پیمانه تو بودی

دیدیم به  هر انجمن  افسانه تو بودی

بر موی خود آشفته و دیوانه تو بودی

در كعبه شدی سبحه در صومعه زنّار

من رخ چو نمودی به تمنای تو بودم          

افتاده به پیش تو قد رعنای تو  بودم

در  جلوۀ   تو محو  تماشای  تو بودم

چون سایه به همراهی بالای تو بودم

در عین سكون جنبش دریای تو بودم

آورد  مرا عشق  تو از خانه به بازار

زان پیش كه آواره به صحرای تو گردم        

در فرق ز جمع هویدای  تو  گردم             

از  منظر  پنهان تو پیدای تو گردم

در انجمنت بینم و رسوای تو گردم

در مجلس مستان تو صهبای تو گردم 

سرمست در آیم به در از خانۀ خمار

من گرفتارم گرفتار دلم دست از جان شسته بیمار دلم

چند پرسی علت رنجوریم زاریم گوید كه من زار دلم

از چه نگرفتی دل ما را به هیچ ای كه می گفتی خریدار دلم

با همه مشكل گشایی دست او عقده ها افكند در كار دلم  

من گرفتارم گرفتار دلم 

من گرفتارم گرفتار دلم 

من گرفتارم گرفتار دلم 

من گرفتارم گرفتار دلم 

این شاخه رز دهن به دستی بوده است

این نشئه كه جان شیفته حالت اوست  

این می لب لعل می پرستی بوده است   

طرز نگهی ز چشم  مستی بوده است 

سحر  بلبل  حكایت  با   صبا   كرد                  

از آن رنگ رخم خون در دل انداخت        

غلام همت  آن  نازنینم                   

خوشش  باد  آن نسیم  صبحگاهی          

به  هر  سو  بلبل  عاشق در افغان           

بشارت  بر  به  كوی  می فروشان             

كه عشق روی گل با ما  چه ها كرد

وز  آن  گلشن   به خارم مبتلا كرد

كه   كار   خیر  بی روی و ریا كرد

كه  درد   شب نشینان   را دوا كرد

تنعم  در  میان  باد صبا  كرد

كه "حافظ" توبه از زهد و ریا كرد