گلهای رنگارنگ ۵۴۱

      
         
دکلمه : روشنك        
 

 تو  پری  زاده  ندانم   ز  كجا    می آیی

من از این در به جفا روی نخواهم پیچید

بی رخت  چشم  ندارم   كه   جهانی بینم

كه  آدمیزاده   نباشد  به   چنین  زیبایی

گر ببندی  تو به روی  من و گر بگشایی

به دو چشمت كه ز چشمم مرو ای بینایی

 
      سعدی (غزل)
       
ترانه : الهه    
 

مانده بی مجنون لیلی این زمانه

گشته از چشمش اشك خونین روانه

مانده در گوشه ای ساز عاشقان بی ترانه

كس نسازد دگر نغمه ای چنان عاشقانه

این زمان به خدا در میان شما نشان ز مجنون نبیند

آن صفای درون شور و حال جنون ز قصه بیرون نبیند

مرغ نغمه سرا پر كشیده چرا ز آشیانه

نغمه ای نزند در سكوت سحر به بام خانه

هر دلی فرشته خو بود حلقه ای زمان از او بود بیگانه

گر ز عاشقی رود سخن پاسخ آیدت كه دم مزن دیوانه

ای دل از بتان حوصله كن تا اسیر و شیدا نشوی

در زمانه هم رنگ كسان جلوه كن كه رسوا نشوی

قصۀ عاشقی بیش ازین مگو

بعد از این كی زند كس از این سبو پیمانه

ای دل از بتان حوصله كن تا اسیر و شیدا نشوی

در زمانه هم رنگ كسان جلوه كن كه رسوا نشوی

قصۀ عاشقی بیش ازین مگو

بعد از این كی زند كس از این سبو پیمانه

مانده در گوشه ای ساز عاشقان بی ترانه

كس نسازد دگر نغمه ای چنان عاشقانه


      (سیمین بهبهانی)
       
دکلمه : روشنك    
 

خفته در چشم  تو نازی است كه من می دانم

   
    نگهت  دفتر  رازی  است  كه  من می دانم  
       
  قصه ای  را كه  به  من  طُرّۀ  كوتاه تو گفت     
    رشتۀ عمر درازی  است   كه  من  می دانم  
       
  گرچه در پای تو خاموش فتاده است ای شمع     
    سایه را سوز و گدازی است كه من می دانم  
       
       
آواز : وفایی     
 

خفته در چشم تو نازی است كه من  می دانم

   
    نگهت  دفتر  رازی  است  كه  من می دانم  
       
  قصه ای  را  كه  به  من  طُرّۀ كوتاه تو گفت    
    رشتۀ  عمر  درازی  است  كه  من می دانم  
       
  بی نیازانه  به  ما  می گذرد   دوست    ولی    
    سینه اش  بهر  نیازی  است كه من می دانم  
       
  گر چه در پای تو خاموش فتاده است ای شمع     
    سایه را سوز و گدازی است كه من می دانم  
      پژمان بختیاری (غزل)
       
دکلمه : روشنك    
 

به خدا كه از غم عشقت نگریزم نگریزم

قدحی  دارم  در كف به خدا  تا تو  نیایی

مگر از من طلبی جان نه ستیزم نه ستیزم

هله  تا  روز  قیامت  نه  بنوشم  نه بریزم

 
      مولوی (غزل)
       
ترانه : الهه    
 

مانده بی مجنون لیلی این زمانه

گشته از چشمش اشك خونین روانه

مانده در گوشه ای ساز عاشقان بی ترانه

كس نسازد دگر نغمه ای چنان عاشقانه

این زمان به خدا در میان شما نشان ز مجنون نبیند

آن صفای درون شور و حال جنون ز قصه بیرون نبیند

مرغ نغمه سرا پر كشیده چرا ز آشیانه

نغمه ای نزند در سكوت سحر به بام خانه

هر دلی فرشته خو بود حلقه ای زمان از او بود بیگانه

گر ز عاشقی رود سخن پاسخ آیدت كه دم مزن دیوانه

ای دل از بتان حوصله كن تا اسیر و شیدا نشوی

در زمانه هم رنگ كسان جلوه كن كه رسوا نشوی

قصۀ عاشقی بیش ازین مگو

بعد از این كی زند كس از این سبو پیمانه

ای دل از بتان حوصله كن تا اسیر و شیدا نشوی

در زمانه هم رنگ كسان جلوه كن كه رسوا نشوی

قصۀ عاشقی بیش ازین مگو

بعد از این كی زند كس از این سبو پیمانه

مانده در گوشه ای ساز عاشقان بی ترانه

كس نسازد دگر نغمه ای چنان عاشقانه

 
      (سیمین بهبهانی)
       
گوینده ناشناس مرد:    
  این بود گلهای رنگارنگ برنامه شماره  ۵۴۱      
       
       
       
       
       


Back to programme page