گلهای رنگارنگ ۵۲۱

یاد آن شب كه صبا بر سر ما گل می ریخت 

سر به دامان منت بود و ز شاخ گل سرخ 

بر سر ما ز در و بام و هوا گل می ریخت

بر رخ چون گلت آهسته صبا گل می ریخت

بگذار امشب پر بگشایم 

سرشار از آرزو با شادی سویت آیم

بگشایی كز بند از پایم 

تا كه بر پای تو لحظه ای چهره سایم

از خواب امشب می گریزم 

می خواهم تنها سوز عشقت را در جان ریزم

من كه دنیا بی تو نخواهم زیبای من 

خواهی چرا از خود جدا دنیای من 

خواهی مگر افسرده چون امروز من فردای من

 بر بال نغمه ها می نشانم تو را

بر بام آسمان تا شهر اختران می كشانم تو را 

من كه دنیا بی تو نخواهم زیبای من

خواهی چرا از خود جدا دنیای من 

خواهی مگر افسرده چون امروز من فردای من

ای دل اسیر سلسلۀ  موی كیستی 

در پردۀ خیال به خلوتگه امید 

گل شد نگار پرده نشین بهار و تو كیستی

چشم سپهر خیره در افسانۀ تو ماند 

دلتنگ لب چو غنچه فروبسته ای هنوز 

عمری گذشت از بر"مشفق" رمیده ای 

آینه دار آینۀ روی كیستی

نقش  آفرین طلعت نیكوی كیستی

سرگشته چون صبا به سر كوی 

تو خیره مانده بر خم ابروی كیستی

در آرزوی لعل سخنگوی كیستی

هان ای غزال وحشی آهوی كیستی

گیتی آن شب اگر از شادی ما شاد نبود 

شادی عشرت ما باغ گل افشان شده بود 

راستی تا سحر از شاخه چرا گل  می ریخت

كه به پای تو و من از همه جا گل می ریخت

بگذار امشب پر بگشایم 

سرشار از آرزو با شادی سویت آیم

بگشایی كز بند از پایم 

تا كه بر پای تو لحظه ای چهره سایم

از خواب امشب می گریزم 

می خواهم تنها سوز عشقت را در جان ریزم

من كه دنیا بی تو نخواهم زیبای من 

خواهی چرا از خود جدا دنیای من 

خواهی مگر افسرده چون امروز من فردای من

 بر بال نغمه ها می نشانم تو را

بر بام آسمان تا شهر اختران می كشانم تو را 

من كه دنیا بی تو نخواهم زیبای من

خواهی چرا از خود جدا دنیای من 

خواهی مگر افسرده چون امروز من فردای من