گلهای رنگارنگ ۵۰۹

خدا  مرا  به   فراق   تو   مبتلا نكند                

من از جفات نترسم ولی از آن ترسم          

نصیب  دشمن  ما را نصیب ما نكند

كه عمر من به جفا كردنت وفا نكند

خیالش تا سحر با من به یك پیراهن است امشب 

شكست آن توبه را از بس شكن در زلف او دیدم

تو نه مهری و نه ماهی تو نه جسمی و نه جانی

حد  اندیشه  همان  است  تو بالاتر از آنی

عمر طی  گشت و میسر نشد آخر كه  تو روزی                      

به    كنارم   بنشینی  غم   دل  را  بنشانی

به اسیران نكنی رحمت و ترسم كه پشیمان                 

شوی آن روز كه رحمت به اسیران نتوانی

سهل باشد به غمت سوختن و ساختن اما         

گل  من  گر تو ببینی  مه  من  گر تو بدانی

گفتی دل نا شاد تو را شاد توان كرد             

یك بار در آن بزم توان داد به ما ره        

آری چو یكی بوسه توان داد توان كرد

ور ره  نتوان  داد  ز ما  یاد  توان كرد

ترانه عشق و زندگی می رسد به گوش از نوای تو         

به دیده ام آشنا بود آن نگاه دیرآشنای تو

به هر دلی می شود ز تو ماجرای عشقی برای تو   

ندارد از حال من خبر كس به مهر تو جز خدای تو

ای فرشته آرزو با تو می كنم گفتگو                                

بیا ز دنیای رویا به من پیامی بگو

ای رخت ماه آسمان ها چهره ات رنگ ارغوان ها         

پرتو رویت جاودانه روشنی بخشد بر جهان ها

ای فرشته آرزو با تو می كنم گفتگو                                

بیا ز دنیای رویا به من پیامی بگو

بیا كه از سوز دلم فسانه گویم ترا                               

ز  دفتر عشق و جنون ترانه گویم ترا

در این جهان تا بوده ام ندیده كس آسوده ام             

جدا ز آرزوها رمیده  دل تنها

خدا كند بخت نگون یاری كند با من                             

مگر شود از روی تو كاشانه ام روشن

ای فرشته آرزو با تو می كنم گفتگو                                

بیا ز دنیای رویا به من پیامی بگو