گلهای رنگارنگ ۴۴۹
|
|
|
|
|
|
آذر پژوهش (گوینده) |
|
|
|
|
|
|
بده ساقی آن جام خندان بده |
كه خندان شود همچو گل چهر ما |
|
||
|
درود از خداوند مهر آفرین |
به شاهنشه آریامهر ما |
|
||
الهه (ترانه) |
|
|
|
||
|
بیا ای بهار جوانی بیا |
به دل جویی و دل ستانی بیا |
|
||
|
دل بی نوایم نوا می زند |
كه ای شادی زندگانی بیا |
|
||
|
بده ساقی آن جام خندان بده |
كه خندان شود همچو گل چهر ما |
|
||
|
درود از خداوند مهر آفرین |
به شاهنشه آریامهر ما |
|
||
|
شاها ایران پناهی شاها |
از تو افشان چون مهر و ماهی شاها |
|
||
|
تا ببوسد فلك سر و افسرت |
بلند آسمان ستایش گرت |
|
||
|
درود از خداوند مهر آفرین |
به شاهنشه آریامهر ما |
|
||
|
تو آن صبح غم را درخشانده ای |
كه بر عالمی نور و بخشنده ای |
|
||
|
ز روشن روانی و روشن دلی |
چو خورشید درخشان درخشنده ای |
|
||
|
درود از خداوند مهرآفرین |
به شاهنشه آریامهر ما |
|
||
|
بده ساقی آن جام خندان بده |
كه خندان شود همچو گل چهر ما |
|
||
|
درود از خداوند مهرآفرین |
به شاهنشه آریامهر ما |
|
||
|
|
|
رهی معیری |
||
آذر پژوهش (گوینده) |
|
|
|
||
|
شاد آمدی شاد آمدی ناگه ز در باز آمدی |
بنشین و خوش بنشین و خوش چون محرم راز آمدی |
|
||
|
سرو روان سرو روان بر جویبار عاشقان |
ای دولت بخت جوان بس خوب و دمساز آمدی |
|
||
گلپایگانی(آواز) |
|
|
|
||
|
شاد آمدی شاد آمدی ناگه ز در باز آمدی |
بنشین و خوش بنشین و خوش چون محرم راز آمدی |
|
||
|
خوش بینمت خوش بینمت ماه پریوش بینمت |
حوری مگر حوری مگر با شیوۀ ناز آمدی |
|
||
|
سرو روان سرو روان بر جویبار عاشقان |
ای دولت و بخت جوان بس خوب و دمساز آمدی |
|
||
|
شاد آمدی شاد آمدی ناگه ز در باز آمدی |
بنشین و خوش بنشین و خوش چون محرم راز آمدی |
|
||
|
|
|
مولوی (غزل) |
||
آذر پژوهش (گوینده) |
|
|
|
||
|
بده ساقی آن جام خندان بده |
كه خندان شود همچو گل چهر ما |
|
||
|
درود از خداوند مهر آفرین |
به شاهنشه آریامهر ما |
|
||
الهه (ترانه) |
|
|
|
||
|
بیا ای بهار جوانی بیا |
به دل جویی و دل ستانی بیا |
|
||
|
دل بی نوایم نوا می زند |
كه ای شادی زندگانی بیا |
|
||
|
بده ساقی آن جام خندان بده |
كه خندان شود همچو گل چهر ما |
|
||
|
درود از خداوند مهر آفرین |
به شاهنشه آریامهر ما |
|
||
|
شاها ایران پناهی شاها |
از تو افشان چون مهر و ماهی شاها |
|
||
|
تا ببوسد فلك سر و افسرت |
بلند آسمان ستایش گرت |
|
||
|
درود از خداوند مهر آفرین |
به شاهنشه آریامهر ما |
|
||
|
تو آن صبح غم را درخشانده ای |
كه بر عالمی نور و بخشنده ای |
|
||
|
ز روشن روانی و روشن دلی |
چو خورشید درخشان درخشنده ای |
|
||
|
درود از خداوند مهرآفرین |
به شاهنشه آریامهر ما |
|
||
|
بده ساقی آن جام خندان بده |
كه خندان شود همچو گل چهر ما |
|
||
|
درود از خداوند مهرآفرین |
به شاهنشه آریامهر ما |
|
||
|
|
|
رهی معیری |