گلهای رنگارنگ ۴۳۵

فیروزه امیرمعز (گوینده)

یا   خلوتی  و  صحبت   یار    یگانه ای      

یا  گوشه ای  و زمزمۀ  عاشقانه ای

گر هیچ از این دو كار نداری به روزگار    

از  عاشقان   یار   نداری   نشانه ای

غمام همدانی

قوامی (آواز)

بس  كه  جان  بر آتش غم  سوختیم  

 در  حرم  رفتیم  و  محرم  سوختیم

چون  بر آوردیم   با  عشقش   دمی       

 دم  فرو  بستیم    و هم دم  سوختیم

آتش  عشقش  چو  در  ما  در گرفت     

 هر دو  عالم  را  به  یك دم سوختیم

مانده  بود  از  غارت  عشقش  دلی      

 برق دیگر جست و آن هم  سوختیم

سال ها   با   آتش   غم     ساختیم        

  سال  دیگر  ز   آتش   غم  سوختیم

مشرقی تبریزی (غزل)

فیروزه امیرمعز (گوینده)

رحمی  و گر  نه  می كنم  اندیشۀ  دگر        

تا  دل  دهم به دست جفا پیشۀ دگر

هركس به فكر كار خود و روزگار خود      

ما  و  خیال  دیگر  و  اندیشۀ  دگر

همایون اسفراینی

عهدیه (ترانه)

آرام ندارد  كه  دل آرام  ندارد كه دلآرام ندارد     

  بی  روی  دلآرام   دل  آرام   ندارد

هركس كه چو من ساخت به بدمهری خوبان     

اندیشه   ز   بد   مهری   ایام ندارد

از طلعت  چون  صبح  تو  و طرّۀ  چون شام     

پیداست  كه  صبح غم ما شام ندارد

زیبا  نبود  نسبت   گل   را  به  تو   دادن    

هرگز  كه  گل  این  پاكی اندام ندارد

یك  خاصیت  عشق  همین  است  كه عاشق     

هیچ  آگهی  از  گردش   ایام  ندارد

شوریده شیرازی