گلهای رنگارنگ ۴۳۴
|
|
|
|
|
|
فیروزه امیرمعز (گوینده) |
|
|
|
|
|
|
رحمی و گر نه می كنم اندیشۀ دگر |
تا دل دهم به دست جفا پیشۀ دگر |
|
||
|
هركس به فكر كار خود و روزگار خود |
و خیال دیگر و اندیشۀ دگر |
|
||
|
|
|
همایون اسفراینی |
||
رویا (ترانه) |
|
|
|
||
|
خدایا چه كردم كه درمان دردم سپردی به آن نامهربان |
|
|
||
|
چه پرسی ز حالم گر از دل بنالم زند آتشم برآشیان |
|
|
||
|
دلی مبتلا دنیایی از مهر و وفا كردی نصیبم |
|
|
||
|
با این همه دلدادگی افسون گری دیر آشنا كردی نصیبم |
|
|
||
|
برای نگاهی ز چشم سیاهی نشسته به راهم |
|
|
||
|
نشسته به راهی ندیده پناهی نكرده گناهم |
|
|
||
|
گواهم تویی پناهم تویی |
|
|
||
|
آتش زد آن سنگین دل نامهربان در محفل من |
|
|
||
|
وای از من و وای از دل من وز نالۀ بی حاصل من |
|
|
||
|
خدایا چه كردم كه درمان دردم سپردی به آن نامهربان |
|
|
||
|
چه پرسی ز حالم گر از دل بنالم زند آتشم بر آشیان |
|
|
||
|
دلی مبتلا دنیایی از مهر و وفا كردی نصیبم |
|
|
||
|
با این همه دلدادگی افسون گری دیر آشنا كردی نصیبم |
|
|
||
|
|
|
بیژن ترقی |
||
فیروزه امیرمعز (گوینده) |
|
|
|||
|
یا خلوتی و صحبت یار یگانه ای |
یا گوشه ای و زمزۀ عاشقانه ای |
|
||
|
گر هیچ از این دو كار نداری به روزگار |
از عاشقان یار نداری نشانه ای |
|
||
|
|
|
غمام همدانی |
||
قوامی (آواز) |
|
|
|
||
|
خدایا مراد دل ما روا كن |
علاج دل زار مهجور ما كن |
|
||
|
الهی جز اندوه جان سوز هجران |
بهر غم كه خواهی مرا مبتلا كن |
|
||
|
مگر درد هجران دهی بارالها |
شكیبایم بخش و صبرم عطا كن |
|
||
|
به جانان رسان جان مشتاق ما را |
یا طایر جانم از تن رها كن |
|
||
|
خدایا مراد دل ما روا كن |
علاج دل زار مهجور ما كن |
|
||
|
|
قهرمان یزدانبخش (غزل) |
|||
فیروزه امیرمعز (گوینده) |
|
|
|||
|
گاهی به نگاهی دل ما شاد نكردی |
حیف از تو كه ویرانه ای آباد نكردی |
|
||
|
باید ز تو آموخت"حزین" رسم محبت |
لبریز فغان بودی و فریاد نكردی |
|
||
|
|
|
حزین لاهیجی |
||
رویا (ترانه) |
|
|
|
||
|
خدایا چه كردم كه درمان دردم سپردی به آن نامهربان |
|
|
||
|
چه پرسی ز حالم گر از دل بنالم زند آتشم برآشیان |
|
|
||
|
دلی مبتلا دنیایی از مهر و وفا كردی نصیبم |
|
|
||
|
با این همه دلدادگی افسون گری دیر آشنا كردی نصیبم |
|
|
||
|
برای نگاهی ز چشم سیاهی نشسته به راهم |
|
|
||
|
نشسته به راهی ندیده پناهی نكرده گناهم |
|
|
||
|
گواهم تویی پناهم تویی |
|
|
||
|
آتش زد آن سنگین دل نامهربان در محفل من |
|
|
||
|
وای از من و وای از دل من وز نالۀ بی حاصل من |
|
|
||
|
خدایا چه كردم كه درمان دردم سپردی به آن نامهربان |
|
|
||
|
چه پرسی ز حالم گر از دل بنالم زند آتشم بر آشیان |
|
|
||
|
دلی مبتلا دنیایی از مهر و وفا كردی نصیبم |
|
|
||
|
با این همه دلدادگی افسون گری دیر آشنا كردی نصیبم |
|
|
||
|
|
|
بیژن ترقی |