گلهای رنگارنگ ۴۲۸

آذر پژوهش (گوینده)

بهار آمد و خواهم كه تا در این هنگام      

سرود  گویم  و با  گل گذارم  این  ایام

ز  روی  یار ربایم  به  مهربانی بوس        

ز دست دوست ستانم به شادمانی جام

صبا

 مهستی (ترانه)

چه كنم ای خدا چه كنم

آن كه رفته و دل داده بر دگری

یك بار دگر با جلوه گری شادم بنماید

چه شود ای خدا چه شود

آن كه هم ره خود برده جان مرا

یك بار دگر با مهر و وفا یادم بنماید

از آن زمان كه چشم او  می ام دهد سبو

داغ دگر به دل نهاده ام من

 كنار هر شقایقی به یاد چشم مست او

گریه كنان ز پا فتاده ام من

از آن زمان كه چشم او  می ام دهد سبو

داغ دگر به دل نهاده ام من

كنار هر شقایقی به یاد چشم مست او

گریه كنان ز پا فتاده ام من

دلم كه بر دو زلف یارم بسته

ز هر طرف ره فرارم بسته

به یاد تار موی او ساز دلم چه دلنشین زند ترانه

دلم كه بر دو زلف یارم بسته

ز هر طرف ره فرارم بسته

به یاد تار موی او ساز دلم چه دلنشین زند ترانه

به شعله محبتی كز دل من می كشد زبانه

كه عشق پاك من نخواهد

به جز هلاك من نخواهد

از آن زمان كه چشم او  می ام دهد سبو

داغ دگر به دل نهاده ام من

كنار هر شقایقی به یاد چشم مست او

گریه كنان ز پا فتاده ام من

بیژن ترقی

آذر پژوهش (گوینده)

گل خرم و بلبلان خوش آهنگ

كو مطرب و كو شراب گلرنگ

خندیدن  یار   و   ساغر   گل

نالیدن   نای   و  نغمه   چنگ

عاشق اصفھانی

 شهیدی (آواز)

گر تو گل چهره درآیی به چمن مست امروز  

ما   بدانیم  كه  در   باغ   گلی     هست    امروز

روی گلرنگ  تو بس  خون كه بریزد فردا

دهن  تنگ  تو  بس  توبه  كه    بشكست  امروز

یار دید كه زلف تو گر آشفته شده است معذورم

 عجب این است كه چون چشم تو ام مست امروز

گر تو گل چهره درآیی به چمن مست امروز   

 ما  بدانیم   كه    در   باغ   گلی     هست امروز

اوحدالدین مراغھ ای

آذر پژوهش (گوینده)

ای صبا هم نفس مشك تتار آمده ای 

 می توان یافت كه از جانب یار آمده ای

ساقیا فصل بهار است بده باده ناب         

كه تر و تازه چو گل های بهار آمده ای

 مهستی (ترانه)

چه كنم ای خدا چه كنم

آن كه رفته و دل داده بر دگری

یك بار دگر با جلوه گری شادم بنماید

چه شود ای خدا چه شود

آن كه هم ره خود برده جان مرا

یك بار دگر با مهر و وفا یادم بنماید

از آن زمان كه چشم او  می ام دهد سبو

داغ دگر به دل نهاده ام من

 كنار هر شقایقی به یاد چشم مست او

گریه كنان ز پا فتاده ام من

از آن زمان كه چشم او  می ام دهد سبو

داغ دگر به دل نهاده ام من

كنار هر شقایقی به یاد چشم مست او

گریه كنان ز پا فتاده ام من

دلم كه بر دو زلف یارم بسته

ز هر طرف ره فرارم بسته

به یاد تار موی او ساز دلم چه دلنشین زند ترانه

دلم كه بر دو زلف یارم بسته

ز هر طرف ره فرارم بسته

به یاد تار موی او ساز دلم چه دلنشین زند ترانه

به شعله محبتی كز دل من می كشد زبانه

كه عشق پاك من نخواهد

به جز هلاك من نخواهد

از آن زمان كه چشم او  می ام دهد سبو

داغ دگر به دل نهاده ام من

كنار هر شقایقی به یاد چشم مست او

گریه كنان ز پا فتاده ام من

بیژن ترقی

آذر پژوهش (گوینده)

مرا چو آرزوی روی آن نگار آید

چو  بلبلم   هوس    ناله های   زار  آید

گلی  به دست من آید چو روی او

هیهات هزار سال دگر گر چنین بهار آید

سعدی (غزل)