گلهای رنگارنگ ۴۲۴

آذر پژوهش (گوینده)

سزای چون تو گلی گرچه نیست خانۀ ما 

بیا  چو بوی گل امشب  به آشیانۀ ما

چو بانگ رعد خروشان كه پیچد اندر كوه

جهان پر است ز گلبانگ عاشقانه ما

رهی معیری

ترانه (ناهید)

تا كی به دامان شب مهر خموشی به لب                              

در دل كنم شكوه ز بیداد هستی

ساقی ز راه كرم پر كن ز می ساغرم                                    

بگشا به رویم درد دنیای مستی

چون موج توفان زده ای در به درم                                

سرگشته با عشق و جنون همسفرم

تا از من بی خبری از دنیا بی خبرم

چو غنچه تا كی برم سر به گریبان                               

چو مجنون ز غم تو نهم سر به بیابان

تا كی شكوه كنم از درد بی سامانی                                   

تا كی گریه كنم با یاد تو پنهانی

مجنون دنیای خودم سرگرم سودای خودم          

رسوای رسوای جهان از عشق رسوای خودم

 در این دام بلا چون نای بی نوا می نالم ای خدا

دیگر به چشمم جهان جلوه ندارد                                    

چون چنگ نالان دلم ناله بر آرد

به جز غم به دل من كسی پا نگذارد

بهادر یگانه

آذر پژوهش (گوینده)

چون برگ شكوفه بر زمین ریزد باد         

چون غنچه كند  خندۀ  شادی  بنیاد

چون بادۀ  ناب در  قدح ریزی  شاد 

زیبا صنما یاد كن از "عاشق" یاد

عاشق اصفهانی

 قوامی (آواز)

نوبهار  است  بیا  تا   قدحی  نوش  كنیم    

 شاید   این   محنت   ایام   فراموش    كنیم

 ما كه باشیم كه ما را دهد آغوش تو دست

با  خیال  تو   مگر  دست  در آغوش  كنیم

یار چون ساقی بزم است "هلالی" برخیز 

 تا به یك جرعه تو را واله و  مدهوش كنیم

نوبهار  است  بیا  تا  قدحی   نوش   كنیم  

  شاید   این   محنت   ایّام   فراموش   كنیم

هلالی جغتایی

آذر پژوهش (گوینده)

می دهم مستی به دل ها گر چه مستورم ز چشم            

بوی  آغوش  بهارم  در  چمن پیچیده ام

نازك اندامی  بود  امشب  در  آغوشم"رهی"                    

همچو  نیلوفر به  شاخ نسترن پیچیده ام

رهی معیری (غزل)

ترانه (ناهید)

تا كی به دامان شب مهر خموشی به لب                              

در دل كنم شكوه ز بیداد هستی

ساقی ز راه كرم پر كن ز می ساغرم                                    

بگشا به رویم درد دنیای مستی

چون موج توفان زده ای در به درم                                

سرگشته با عشق و جنون همسفرم

تا از من بی خبری از دنیا بی خبرم

چو غنچه تا كی برم سر به گریبان                               

چو مجنون ز غم تو نهم سر به بیابان

تا كی شكوه كنم از درد بی سامانی                                   

تا كی گریه كنم با یاد تو پنهانی

مجنون دنیای خودم سرگرم سودای خودم          

رسوای رسوای جهان از عشق رسوای خودم

 در این دام بلا چون نای بی نوا می نالم ای خدا

دیگر به چشمم جهان جلوه ندارد                                    

چون چنگ نالان دلم ناله بر آرد

به جز غم به دل من كسی پا نگذارد

بهادر یگانه

آزر پژوهش (گوینده)

ساقیا  برخیز  و با مستان برقص        

عشق ساغر می كند گردان برقص

خرقه ها را گل فشان كن از شراب     

جام بر كف چون گل خندان برقص

نظیری نیشابوری