گلهای رنگارنگ ۳۷۸

نیست ممكن كه من از حكم تو سر بردارم

سلمان ساوجی (غزل)

الهه (ترانه)

بیاور سبوی می كه فارغم كند ز هستی                   

خوشا خوشا روزگار ما                                

در بزم هستی سرمست عشقم                          

همچو گل خندان لبم                                

خوشا خوشا روزگار ما                              

شام سیه بختی سرآمد                               

ایران پرستی رسم و ره ماست                        

از همت شاهنشه ما                                   

سرآید ترانه ای چو بلبلان ز شور مستی

به شادی شهریار ما

پیمانه نوش از دست عشقم

تو مست جامی من مست عشقم

به شادی شهریار ما

خورشید آزادی برآمد

بر اوج گردون منزلگه ماست

خوشا خوشا روزگار ما 

سحرم دولت بیدار به بالین آمد

قدحی در كش و سرخوش به تماشا بخرام

گفت برخیز كه آن خسرو شیرین آمد

تا ببینی كه نگارت به چه آیین آمد

حافظ (غزل)

قوامی (آواز)

چو یار پرده ز رخسار برگرفت امروز                

ولی چگونه نگردد جهان پیر جوان                   

ز دست خویش مخور می كه بایدت ساغر             

هوا لطیف و فرح ناك شد چو چهرۀ حور            

سزد به خود ببالد زمین كه زینت و فرّ                  

جهان پیر جوانی ز سر گرفت امروز

كه یار پرده ز رخسار برگرفت امروز 

ز دست دلبركی سیمین بر گرفت امروز

جهان چو خلد برین زیب و فرّ گرفت امروز

بسی ز خلد برین بیشتر گرفت امروز

بیاور سبوی می كه فارغم كند ز هستی   

خوشا خوشا روزگار ما    

در بزم هستی سرمست عشقم     

همچو گل خندان لبم  

خوشا خوشا روزگار ما    

شام سیه بختی سرآمد  

ایران پرستی رسم و ره ماست   

از همت شاهنشه ما   

سرآید ترانه ای چو بلبلان ز شور مستی

به شادی شهریار ما

پیمانه نوش از دست عشقم

تو مست جامی من مست عشقم

به شادی شهریار ما

خورشید آزادی برآمد

بر اوج گردون منزلگه ماست

خوشا خوشا روزگار ما