گلهای رنگارنگ ۲۱۳

روشنک (گوینده)

ای عاشقان ای عاشقان من از كجا عشق از کجا

ای بیدلان ای بیدلان  من از كجا عشق از كجا

شوریده ام شوریده ام از خانمان ببریده ام

عشقش به جان بگزیده ام من از كجا عشق از كجا

ای مطربان ای مطربان بر دف زنید احوال من      

من بی دلم من بی دلم   من از كجا عشق از كجا

منسوب به مولانا (غزل)

مرضیه (آواز)

چون درد بود دوا نمی داند عشق  

آسودگی از بلا نمی داند عشق

چون شعله به هر كجا رسد می سوزد    

بیگانه و آشنا نمی داند عشق

مولانا (رباعی)

هان راز دل خسته ما فاش مكن            

با یار عزیز خویش پرخاش مكن

آن دل كه به هر دو كون سر در ناورد

اكنون كه اسیر توست رسواش مكن

فخرالدین عراقی (رباعی)

سرمستم جانا، از سودایت سرمستم    

پا بستم ای مه، بر گیسویت تا هستم

گردون یارم، شادی كارم

كه مهربان منی، امید جان منی

خندان رویم، ساغر جویم

كه دلستان منی، امید جان منی

رسیده از لب تو باده ها به لبم           

دمیده از رخ تو روشنی به شبم

شمعی كه بود در محفل من

دانی كه تویی تو

ای راحت جان، نور دل من

دانی كه تویی تو

امید جان منی، كه مهربان منی               

امید جان منی، كه مهربان منی

با من هم عهدی،  هم دردی،  هم رازی         

دل را امیدی، آرامی، دمسازی

از من گر جان خواهی، با دلخواهت نستیزم 

ریزم جان در پایت، و ز سودایت نگریزم

معینی کرمانشاهی

روشنک (گوینده)

ای مطربان ای مطربان بر دف زنید احوال من            

من بی دلم من بی دلم من از كجا عشق از كجا

منسوب به مولانا (غزل)

اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد.