گلهای رنگارنگ ۲۰۶




فروزنده اربابی
	بر سبزه بساط می پرستان چه خوش است ای گشته به اسم هشیاری مغرور		بر گل نفس هزاردستان چه خوش است تو كی دانی كه عیش مستان چه خوش است
				اوحدی مراغه ای (رباعی)
ترانه :مرضیه
	برق غم زد آتش به جانم صبا شد وزان سوی گل ستان ز بس در دلم مكان كرده غم فلك آخر روانم سوخت چو برق مِحَن بزد بر چمن پریشان شد ز غم حالم		بر كند از بنیان خانمانم به هم زد ز كوی آن گل آشیانم ز خاطر برفته یاد گل ستانم به جان و دلم آتش افروخت نخست آشیان مرا سوخت شكسته ز سنگ ستم بالم

		ملالت گهی می سوزم گهی می سازم

	چه شد نوگل گل ستان من چه شد تازه سرو روانم نسیم سحر از ره یاری بگو كز غمت خسته جانم فلك كرد از تو مهجورم ز محنت زار و رنجورم		چه شد زینت آشیان من كه بی او ز هستی به جانم اگر سوی آن گل گذر داری نیاید به گوشت فغانم فكند از آشیان دورم نمود آخر سپهر كهن به عهد چمن
				رهی معیری
آواز: قوامی
	چه خوش است پیش زلفت سر شكوه باز كردن همه روز در خیالم كه شب دگر بیاید در دل كنون نشاید به همه فراز كردن به تكلمی دهانت بگشود عقده هایم سر كوی دلبر من به حریم كعبه ماند		گله های روز هجران به شب دراز كردن تو و نازها كه داری من و آن نیاز كردن تو به خانه ای نشاید در خانه باز كردن چه خوش است كشف معنی بر اهل راز كردن كه به هر طرف كنی رو بتوان نماز كردن
				منسوب به مغربی ( غزل)

فروزنده اربابی
	ندانم ز مرغان چرا مرغ شب بنالد به بستان شبان دراز مر او را یكی آسمانی نواست چه غم گر نداند ز یك نغمه بیش به گمنامی اندر زید وز جهان من و مرغ شب را گر این آرزوست		ز هستی نشانی جز آواش نیست تو گویی كه امید فرداش نیست اگر چهره مجلس آراش نیست كه در دلكشی هیچ همتاش نیست جز آزاده ماندن تمناش نیست كسی را به ما جای پرخاش نیست
				لطفعلی صورتگر (غزل)

ترانه :مرضیه
	برق غم زد آتش به جانم صبا شد وزان سوی گلستان ز بس در دلم مكان كرده غم فلك آخر روانم سوخت چو برق مِحَن بزد بر چمن پریشان شد ز غم حالم		بر كند از بنیان خانمانم به هم زد ز كوی آن گل آشیانم ز خاطر برفته یاد گلستانم به جان و دلم آتش افروخت نخست آشیان مرا سوخت شكسته ز سنگ ستم بالم

		گرفتار رنج و ملالم گهی می سوزم گهی می سازم

	چه شد نوگل گل ستان من چه شد تا ز سرو روانم نسیم سحر از ره یاری بگو كز غمت خسته جانم فلك كرد از تو مهجورم ز محنت زار و رنجورم		چه شد زینت آشیان من كه بی او ز هستی به جانم اگر سوی آن گل گذر داری نیاید به گوشت فغانم فكند از آشیان دورم نمود آخر سپهر كهن به عهد چمن

	تو را دور از من		تو را دور از من
				رهی معیری

فروزنده اربابی
	بدین افسونگری وحشی نگاهی شرابی تو شراب زندگی بخش		مزن بر چهره رنگ بی گناهی شبی می نوشمت خواهی نخواهی
				فریدون مشیری


	همیشه شاد و همیشه خوش باشید.

Back to programme page

گلهای رنگارنگ ۲۰۶

لطفآ به گلها کمک کنید

We ask you, humbly, to help.

گلهای رنگارنگ ۲۰۶

لطفآ به گلها کمک کنید

We ask you, humbly, to help.

Golha.co.uk | خبرهای گلها را دریافت کنید