گلهای رنگارنگ ۱۸۵
|
|
|
|
|
|
روشنک (گوینده) |
|
|
|
|
|
|
خوش آمدی ، بنشین و مرو چو عمر دمی |
که بی تو عمر نیارزد به نیمۀ درمی |
|
||
|
مثال روی تو بعد از فراق دانی چیست |
صَباح مَعدِلتی در پی شبِ ستمی |
|
||
|
|
|
وحید دستگردی (غزل) |
||
|
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم |
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم |
|
||
|
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد |
من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم |
|
||
|
چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش |
که دست افشان غزل خوانیم و پا کوبان سر اندازیم |
|
||
|
|
|
حافظ (غزل) |
||
مرضیه (ترانه) |
|
|
|
||
|
کو یاری تا به دیارم برساند |
پیغامم را به نگارم برساند |
|
||
|
کو غم خواری که کنارم بنشیند |
دلدارم را به کنارم برساند |
|
||
|
من هم جدا شدم ز آشیانه |
من هم دلم شکسته، ای زمانه |
|
||
|
من هم به ناله های عاشقانه |
در این زمانه گشته ام فسانه |
|
||
|
بی خبرم ز جایِ بی نشانِ تو |
بر لب من رسیده جان به جان تو |
|
||
|
هجر تو شد نصیب من در این میانه |
چه شود کز تو رسد به شکسته دلی خبری |
|
||
|
چه شود گُل فکند به بد آب و گِلی نظری |
چو نسیم سحر ز برم بگذر |
|
||
|
بگذر که مگر |
گُلی از گِل من بدمد چون روم ز نظر |
|
||
|
|
|
معینی کرمانشاهی |
||
روشنک (گوینده) |
|
|
|
||
|
بهشت عَدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه |
که از پای خُمت یک سر به حوض کوثر اندازیم |
|
||
|
بهشت عَدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه |
که از پای خُمت یک سر به حوض کوثر اندازیم |
|
||
|
|
|
حافظ(غزل) |
||
مرضیه (ترانه) |
|
|
|
||
|
کو یاری تا به دیارم برساند |
پیغامم را به نگارم برساند |
|
||
|
کو غم خواری که کنارم بنشیند |
دلدارم را به کنارم برساند |
|
||
|
من هم جدا شدم ز آشیانه |
من هم دلم شکسته، ای زمانه |
|
||
|
من هم به ناله های عاشقانه |
در این زمانه گشته ام فسانه |
|
||
|
بی خبرم ز جایِ بی نشانِ تو |
بر لب من رسیده جان به جان تو |
|
||
|
هجر تو شد نصیب من در این میانه |
چه شود کز تو رسد به شکسته دلی خبری |
|
||
|
چه شود گُل فکند به بد آب و گِلی نظری |
چو نسیم سحر ز برم بگذر |
|
||
|
بگذر که مگر |
گُلی از گِل من بدمد چون روم ز نظر |
|
||
|
|
|
معینی کرمانشاهی |
||
روشنک (گوینده) |
|
|
|
||
|
ای لطف تو دستگیر هر رسوایی |
ای عفو تو پرده پوش هر خود رایی |
|
||
|
بخشای بدان بنده که اندر همه عمر |
جز درگه تو دگر ندارد جایی |
|
||
|
|
|
(حافظ) |
||
|
اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد. |
|