گلهای رنگارنگ ۱۲۵

روشنک (گوینده)

نی كرده شبی بر سر كویت گذری

نی بوی خوشت به من رسیده سحری

نی یافته از تو اثری یا خبری    

عمرم بگذشت بی تو آخِر نظری

فخرالدین ابراهیم (رباعی)

مرده بدم زنده شدم ،گریه بدم خنده شدم                   

دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

دیدۀ سیرست مرا، جانِ دلیرست مرا                               

زَهرۀ شیرست مرا، زُهرۀ تابنده شدم

گفت كه دیوانه نه ای، لایق این خانه نه ای                

رفتم و دیوانه شدم سلسله بندنده شدم

گفت كه سرمست نه ای ،روكه ازاین دست نه ای      

رفتم و سرمست شدم  وز طرب آكنده شدم

گفت كه تو شمع شدی قبله این جمع شدی                    

شمع نی ام جمع نی ام دود پراكنده شدم

مولوی(غزل)

روشنک (گوینده)

چه شب ها چه شب ها كه از هجرت نخفتم                                 

 به دل چون لاله داغت را نهفتم

نگفتم غمت را مُردم و با كس نگفتم                                          

نیامد نیامد سرانجامم نیامد                  

نگارا خدا را به جز خون جگر

چون لاله در جامم نیامد

گرفتار بلا گشتم  به عشقت مبتلا گشتم                             

ببین مهر و وفا را خریدارم بلا را

به كف حسنی كه زود آید چو گل دیری نمی پاید          

چرا نازی به حسنی كه می جوید فنا را

مَران از درگه خود گدای بینوا را                         

منور كن ز حسنت شبی بزم صفا را

(اسماعیل نواب صفا)

مرضیه (ترانه)

چه شب ها چه شب ها كه از هجرت نخفتم                                 

 به دل چون لاله داغت را نهفتم

نگفتم غمت را مُردم و با كس نگفتم                                          

نیامد نیامد سرانجامم نیامد                  

نگارا خدا را به جز خون جگر

چون لاله در جامم نیامد

گرفتار بلا گشتم  به عشقت مبتلا گشتم                             

ببین مهر و وفا را خریدارم بلا را

به كف حسنی كه زود آید چو گل دیری نمی پاید          

چرا نازی به حسنی كه می جوید فنا را

مَران از درگه خود گدای بینوا را                         

منور كن ز حسنت شبی بزم صفا را

(اسماعیل نواب صفا)

دیشب به یاد چشم تو بیدار بوده ایم 

مست از خیال بادۀ سرشار بوده ایم  

شب در پناه خُم به خرابات و صبحدم

اندر حجاب خرقه و دستار بوده ایم         

هم در طواف كعبه و بت خانه گشته ایم

هم در شمار سُبحه و زُنّار بوده ایم

حبیب خراسانی (غزل)

روشنک (گوینده)

اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد.