گلهای رنگارنگ ۱۰۲

روشنک (دکلمه)

كاشكی جز تو كسی داشتمی 

يا به تو دسترسی داشتمی

يا در اين غم كه مرا هر دم هست

همدم خويش كسی داشتمی

كی غمم بودی اگر در غم تو 

نفسی ،هم نفسی داشتمی

خاقانی (غزل)

دلُم از عشق خوبان گيج و ويجه

مژه  برهم  زَنُم  خونابه   ريجه

دلِ عاشق  مثال  چوبِ  تَر بی

سری سُوجه سری خونابه ريجه

ز بویِ زلف تو مفتونم ای گل

ز رنگ و روی تو دل خونُم ای گل

منِ عاشق ز عشقت بی قرارُم

تو چون ليلی و من مجنونم  ای گل

خدايا داد ازين دل داد ازين دل

كه يك دم مُو نگشتُم شاد ازين دل

چو فردا دادخواهُون داد خواهند

بگويم صد هزاران داد ازين دل

مرا ديوانه و شيدا تِه دِيری  

مرا  سرگشته  و رسوا  تِه دِيری                           

نمی دُونم دلُم داره كجا جای  

همی دُونم كه در وی جا تِه دِيری

دلی دِيرم خريدار محبت

كزو گرم است  بازارِ محبت

لباسی بافتُم بر قامت دل

ز پُود و محنت   تارِ محبت

باباطاهر (دو بیتی)

خاطره پروانه (آواز)

بگشای  پایِ  ما  كه  كمندِ   وفای  ما

محكم ترست از همه بندی به پای ما

گر چون تو دلبری  بَرَد از چنگ  دلِ تو را

آگه  شوی  ز  دلِ    مبتلای   ما

تا چيست سرّ  اين كه به بيگانگان سحاب

زود آشنا شود  بُتِ  ديرآشنای  ما

سحاب اصفهانی (غزل)

چه می شد رها بودم از همه قيدی  تا نباشد دامی   

چه می شد به كام من اين جهان می شد تا بگيرم كامی

فلك گر به چهر من داغ حسرت را نمی زد چه می شد

قضا گر به نامِ من فالِ محنت را نمی زد چه می شد

ز بختِ من چه می پرسی ز حالِ من چه می خواهی

ز سوزِ جانم چه می دانی چه می دانی

ز دنيا غم نصيبم شد جدا از من حبيبم شد

غمِ هجرانم  نمی دانی  نمی دانی

به هر كس دل بستم  بلای جانم شد

به هر كو رو كردم، ز كف ايمانم شد

به جامم اگر خون نمی شد            

چه می شد،    چه می شد؟

معینی کرمانشاهی(غزل)

روشنک (گوینده)

اين هم چند گلی بود رنگارنگ از گلزار بی همتای ادب ايران. هميشه شاد و هميشه خوش باشيد.