گلهای تازه ۱۹۰

تصنیف: شجریان

بنشین به یادم شبی

تر کن از این می لبی

که یاد یاران خوش است

یادآور این خسته را

کاین مرغ پر بسته را

یاد بهاران خوش است

مرغی که زد ناله‌ها در قفس هر نفس

عمری زد از خون دل نقش گل بر قفس یاد باد

داد داد عارف با داغ دل زاد

داد ای دل عارف با داغ دل زاد

ای بلبلان چون در این چمن

وقت گل رسد زین پاییز یاد آرید

چون بردمد آن بهار خوش

در کنار گل از ما نیز یاد آرید

داد داد عارف با داغ دل زاد

داد ای دل عارف با داغ دل زاد

عارف اگر در عشق گل جان خسته بر باد داد

بر بلبلان درس عاشقی خوش درین چمن یاد داد

گر بایدت دامان گل ای یار ای یار

پروا مکن چون به جان رسد از خار آزار

داد داد عارف با داغ دل زاد

داد ای دل عارف با داغ دل زاد

داد داد عارف با داغ دل زاد

داد ای دل عارف با داغ دل زاد

هوشنگ ابتهاج 

آواز: شجریان

بگذر شبی به خلوتِ این همنشینِ درد

تا شرحِ آن دهم که غمت با دلم چه کرد

بگذر شبی به خلوتِ این همنشینِ درد

تا شرحِ آن دهم که غمت با دلم چه کرد

خون می‌رود نهفته ازین زخم اندرون

ماندم خموش و آه که فریاد داشت درد

این طُرفه بین که با همه سیل بلا که ریخت

داغ محبّت تو به دل‌ها نگشت سرد

من برنخیزم از سر راه وفای تو

از هستی‌ام اگرچه برانگیختند گرد

ای داد و بیداد

خدا خدا دلم ای وای

روزی که جان فد ا کُنَمت باورت شود

دردا که جز به مرگ نسنجند قدر مرد

در کوی او که جز دل بیدار ره نیافت

کی می‌رسند خانه‌پرستان خوابگرد

خونی که ریخت از دلِ ما سایه حیف نیست

گر زین میانه آب خورد تیغِ هم نبرد

هوشنگ ابتهاج 

تصنیف: شجریان

بنشین به یادم شبی

تر کن از این می لبی

که یاد یاران خوش است

یاد آور این خسته را

کاین مرغ پر بسته را

یاد بهاران خوش است

مرغی که زد ناله‌ها در قفس هر نفس

عمری زد از خون دل نقش گل بر قفس یاد باد

داد داد عارف با داغ دل زاد

داد ای دل عارف با داغ دل زاد

ای بلبلان چون در این چمن

وقت گل رسد زین پاییز یاد آرید

چون بردمد آن بهار خوش

در کنار گل از ما نیز یاد آرید

داد داد عارف با داغ دل زاد

داد ای دل عارف با داغ دل زاد

عارف اگر در عشق گل جان خسته بر باد داد

بر بلبلان درس عاشقی خوش درین چمن یاد داد

گر بایدت دامان گل ای یار ای یار

پروا مکن چون به جان رسد از خار آزار

داد داد عارف با داغ دل زاد

داد ای دل عارف با داغ دل زاد

داد داد عارف با داغ دل زاد

داد ای دل عارف با داغ دل زاد

هوشنگ ابتهاج