گلهای تازه ۱۷۷
آواز: نادر گلچین |
|||
از هم گریختیم |
|||
وان نازنین پیالۀ دلخواه را دریغ |
|||
بر خاک ریختیم! |
|||
دیدار ما که آن همه شوق و امید داشت |
|||
اکنون نگاه کن که سراسر ملال گشت |
|||
وان عشق نازنین که میان من و تو بود |
|||
دردا که چون جوانی ما پایمال گشت |
|||
هوشنگ ابتهاج (قالب آزاد ـ نیمایی) |
|||
گوینده: آذر پژوهش | |||
از هم گریختیم |
|||
وان نازنین پیالۀ دلخواه را دریغ |
|||
بر خاک ریختیم! |
|||
جان من و تو تشنۀ پیوند مِهر بود |
|||
درداد که جان تشنۀ خود را گداختیم |
|||
بس دردناک بود جدایی میان ما |
|||
از هم جدا شدیم و بدین درد ساختیم |
|||
دیدار ما که آن همه شوق و امید داشت |
|||
اکنون نگاه کن که سراسر ملال گشت |
|||
دردا که چون جوانی ما پایمال گشت! |
|||
هوشنگ ابتهاج (قالب آزاد ـ نیمایی) |
|||
گوینده: آذر پژوهش |
|||
با آن همه نیاز که من داشتم به تو |
|||
پرهیز عاشقانۀ من ناگزیر بود |
|||
من بارها به سوی تو بازآمدم ولی |
|||
هر بار دیر بود |
|||
هوشنگ ابتهاج (قالب آزاد ـ نیمایی) |
|||
آواز: نادر گلچین |
|||
از هم گریختیم |
|||
وان نازنین پیالۀ دلخواه را دریغ |
|||
بر خاک ریختیم |
|||
جان من و تو تشنۀ پیوند مِهر بود |
|||
دردا که جان تشنۀ خود را گداختیم |
|||
بس دردناک بود جدایی میان ما |
|||
از هم جدا شدیم و بدین درد ساختیم |
|||
دیدار ما که آن همه شوق و امید داشت |
|||
اکنون نگاه کن که سراسر ملال گشت |
|||
وان عشق نازنین که میان من و تو بود |
|||
دردا که چون جوانی ما پایمال گشت |
|||
با آن همه نیاز که من داشتم به تو |
|||
پرهیز عاشقانۀ من ناگزیر بود |
|||
من بارها به سوی تو بازآمدم ولی |
|||
هر بار دیر بود |
|||
|
|||
|
اینک من و توییم دو تنهای بینصیب |
هر یک جدا گرفته ره سرنوشت خویش |
|
|
سرگشته در کشاکش طوفانِ روزگار |
گم کرده همچو آدم و حوّا بهشت خویش |
|
|
از هم گریختیم |
|
|
|
|
|
هوشنگ ابتهاج (دوبیتی) |