گلهای تازه ۱۴۶

گوینده: آذر پژوهش

اگر چه جان به لب آمد ز دست دوست مرا

به ‌دوستی که هنوز آرزوی اوست مرا

ز اشک من که چو رُخسار یار گلگون است

توان شناخت که در دل چه آرزوست مرا

تو تا به روی حریفان چو جام خنده زدی

ز غم چو شیشۀ می‌ گریه در گلوست مرا

شگفت نیست گر از روی گل شوم بیزار

ز بس که خون به دل از مردم دو روست مرا

ملول از گل و مشتاق خار دامن‌گیر

وفا ز هر که بود به ز رنگ و بوست مرا

اگرچه جان به لب آمد ز دست دوست مزا

به‌دوستی که هنوز آرزوی اوست مرا

نسیم (غزل)

آواز: ایرج

اگر چه جان به لب آمد ز دست دوست مرا

به‌دوستی که هنوز آروزی اوست مرا

ز اشک من که چو رُخسار یار گلگون است

توان شناخت که در دل چه آرزوست مرا

تو تا بروی حریفان چو جام خنده زدی

ز غم چو شیشۀ می گریه در گلوست مرا

شِگِفت نیست گر از روی گل شَوَم بیزار

ز بس که خون به دل از مردم دو روست مرا

ملول از گل و مشتاق خار دامن‌گیر

وفا ز هر که بود به ز رنگ و بوست مرا مرا

چه  سود از آنکه به گلزار می‌روم چو نسیم

که بخت ره ننماید به کوی دوست مرا

نسیم (غزل)

گوینده: آذر پژوهش

چه سود از آنکه به گلزار می‌روم چو نسیم

که بخت ره ننماید به کوی دوست مرا

نسیم (غزل)