برگ سبز ۹۷

چشم بگشا که جلوه دلدار

این تماشا چوبنگری گویی  

به تجلی است از درودیوار

لیس فی الدارغیره دیار

عقل سودازده در سوز و گداز است هنوز

گر چه بستند در صومعه و مسجد و دیر 

ما بدان قامت و بالا نگرانی‌ام هنوز

جز تو یاری نگرفتیم و نخواهیم گرفت 

به امید تو شب خویشتن آریم به روز 

ای دریغا كه پس از آن همه جان بازی‌ها

دیگران وادی عشق تو به پایان بردند  

آرمیدند همه در حرم حرمت و ما 

نوبهار آمد و بگذشت ولیكن من و دل

ما از این چرخ كهن گر چه بسی پیرتریم  

اوستاد همه فن بوده و هستیم ادیب

یار پیمان شكنم بر سر ناز است هنوز

شكر دارم كه در میكده باز است هنوز

وز غمت خون دل از دیده روانی‌ام هنوز

بر همان عهد كه بودیم برآنیم هنوز

آن جفا دیده كه بودیم همانیم هنوز

بر سر كوی تو بی‌نام و نشانیم هنوز

ما به یاد تو در این دشت دوانیم هنوز

ساكن كوی خرابات مغانیم هنوز

همچنان در تب آسیب خزانیم هنوز

همچنان از مدد عشق جوانیم هنوز

با همان نام و همان شوكت و شأنیم هنوز

بگذشت چون نسیم بهاری جوانیم   

نامهربان شو ای دل خونین كه در جهان

ای بهتر از جوانی و ای خوش‌تر از امید

من سود چون غبار و تو هر سوی چون نسیم

تا كی به یزم غیر بدان روی آتشین  

طی شد چو عمر لاله و گل زندگانیم

شد خصم زندگانی من مهربانیم

بگذشت در امید وصالت جوانیم

دامن به ناز می‌كشی و می‌كشانیم

بنشینی و بر آتش حسرت نشانیم